Deze compilatie-cd bevat vierentwintig nummers van 'The First Lady of Jazz', opgenomen tussen 1937 en 1952. De nummers zijn geselecteerd op hun 'swing'-gehalte. In deze context wordt daar dan vooral schwung, beweging mee bedoeld. Veel van de nummers komen natuurlijk ook uit de swingperiode, maar veel van de opnames komen uit de jaren '50, na dat tijdperk dus.
Hoewel Ella Fitzgerald swingde in zowat alles wat ze zong, heeft men zich vooral toegelegd op up-temponummers en zeer weinig ballads opgenomen. Dit is zeker niet de eerste compilatie die is gemaakt in deze zin, maar Fitzgerald heeft ook een zeer groot oeuvre nagelaten, zodat het mogelijk is niet steeds dezelfde compilatie te maken. Veel up-temponummers die iedereen allicht verwacht op een cd als deze, bijvoorbeeld 'Take the A-train' of 'Be Happy' vind je hier niet terug. Andere zoals 'How High the Moon' en 'Goody Goody' dan weer wel. Welke kwaliteiten hebben haar dan die ongeëvenaarde reputatie opgeleverd die ervoor zorgt dat er maar compilaties blijven komen? 'How High the Moon' toont aan hoe een jazzvocaliste ten volle kan participeren door ook actief deel te nemen aan allicht het meest essentiële onderdeel van jazzmuziek, de improvisatie. Ella Fitzgerald is nog steeds zowat het meest lichtende voorbeeld voor iedereen die bezig is met scatten, het geïmproviseerd zingen op nonsensklanken. De nummers waarin ze haar uitmuntende controle bewijst, zij het door de perfect gedoseerde vibrato, zij het door haar onberispelijke intonatie liggen werkelijk voor het rapen, bijvoorbeeld 'Preview' of 'Give a Little, Get a Little'. Ook het werk van de muzikanten die haar omringen schreeuwt zowat overal 'kwaliteit!' op deze plaat, ondanks het feit dat er zelden meerdere nummers met dezelfde begeleiders opstaan. Excellente solo's van allerlei drummers, saxofonisten, fluitisten, trompettisten en ga zo maar door vliegen in het rond in talloze nummers, bijvoorbeeld in 'Strictly from Dixie'. In 'Smooth Sailing' ontwaren we zowaar The Ray Charles Singers op de achtergrond. Een hoogst amusant nummer is 'The Hot Canary' dat draait rond het geluid en de vocabularium van een kanarie, zijnde "Tweet tweet". Dit is natuurlijk de gedroomde context voor allerlei vocale effecten en instrumentale imitaties.
De meeste mensen moeten niet meer overtuigd worden van de kwaliteit van Fitzgeralds werk. Daarom is het belangrijk na te gaan welke meerwaarde deze compilatie biedt ten opzichte van de andere duizend. Daarbij dient gezegd dat de opnamekwaliteit OK is, zij het niet exceptioneel en dat de keuze van de nummers nogal willekeurig lijkt.
Meer over Ella Fitzgerald
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
