De Franse Laurent Gérard vergat ooit zijn demo op een tourbus en werd zo geïntroduceerd bij het Kraak-label. Onder de naam El-g verschijnt nu zijn werk en het is een verzameling van reeds op kleine schaal verdeeld materiaal en nieuw werk.
Kraak staat bekend om artiesten te tekenen die muziek op een abstracte manier benaderen, maar met de Brusselaar Ignatz hadden ze al een eerste stap gezet naar echte liedjesmakers en nu is er dus El-g. Kraak claimt dat hij de popplaat heeft gemaakt waar ze al zo lang op zaten te wachten. Nu maakt El-g wel liedjes met een begin en een eind, maar wie op zoek is naar hitparademateriaal zal hier toch enigszins bedrogen uitkomen. Laurent Gérard heeft het Franse chanson opnieuw uitgevonden en geïnjecteerd met een grote dosis avant-garde. Referenties zijn de experimenteerdrang van de jonge dEUS en de pure zelfexpressie van de soloplaten van John Frusciante vermengd met de Franse sensualiteit van een Serge Gainsbourg. De Fransman maakt hiervoor gebruik van een klassieke bandopstelling met de ontregelde elektrische gitaar in een hoofdrol, terwijl de sensualiteit vorm krijgt door de stem van Charlene Darling. Het resultaat van deze symbiose is op zijn minst intrigerend te noemen, soms irritant, vaak interessant. De mooiste momenten zijn die waarop de klassieke liedjes op een subtiele manier ontregeld worden om dan tot een moderne vorm van het chanson te komen, 'Tim et Henri' is hier het beste voorbeeld van. De mindere momenten uiten zich vooral wanneer Laurent zijn muziek lijkt aan te grijpen als therapie, zeer direct, maar niet altijd even waarachtig.
Zoals deze plaat worden er dit jaar geen twee meer gemaakt, maar dit is zeker niet voor iedereen bestemd en zelfs de diehards zullen met mate moeten consumeren. Een origineel werkstukje, zeer mooi uitgegeven trouwens, dat niemand onberoerd zal laten.
Meer over El-g
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
