De Eikanger-Bjørsvik band uit Noorwegen is zonder twijfel een van de grootste brassbands in Europa en naast onze Brass Band Willebroek de enige niet-Britse band die de Europese Brass Band Kampioenschappen wist te winnen. De Noren deden dit in 1988 en 1989. Vooral hun eigenzinnigheid heeft hen in het verleden veel appreciatie bezorgd: niet alleen werd met erg vooruitstrevende dirigenten gewerkt, waaronder Ray Farr, Howard Snell en nu Reid Gilje, maar ook hun repertoirekeuze (inclusief o.m. werk van Zappa) is al die jaren een toonbeeld geweest van durf, creativiteit en vernieuwing.
Met 'Tales & Stories' zal die reputatie niet veranderen. Het is een verzameling van drie sterk uiteenlopende werken. Het kortste is 'Nade', een onheilspellend werk voor brassband en orgel waar je koude rillingen van krijgt. De studioversie is al overweldigend dankzij de geluidsmuur die zowel brassband als orgel al apart kunnen creëren, wat moet een live-uitvoering in een kerk dan niet opleveren?
Het zesdelige 'Balkan Moods' is heel anders qua stijl. De band won in 2001 de Noorse Siddis Brass Entertainment Competition met dit werk dat een Centraal-Europese sfeer wil oproepen. Het werk is vrij klassiek, maar nauwelijks vergelijkbaar met het repertoire van Boban Markovic, Frank London en aanverwanten, al zijn er wel raakpunten aan te wijzen. Hoewel het openingsdeel 'Introduction (Red Morning Star & Bucimis)' vertrouwd klinkt, doet het tweede deel, 'Unisons', meer denken aan een arrangement van een bigbandwerk en 'Nou Skomorohi', met soli voor bugel en euphonium, heeft zelfs Keltische trekken. 'Râsârit' is een erg mooie tubasolo van Magnus Brandseth maar het serene en melancholische 'Ne Aludj El' is nog beter. Martin Winter, normaal de principal cornet van de band, speelt in het slotdeel een opmerkelijke bugelsolo, waarbij hij erg hoog gaat, vooraleer het werk door de hele groep naar een climax wordt gevoerd.
Het derde werk op deze plaat heet 'Segn' en is een muzikaal begeleide voordracht van Kirsten Hofseth. Segns zijn eigenlijk verhalen die de fantasie van de lezer of toehoorder moeten opwekken maar hier is het een tocht door de Noorse folklore, gezien door de ogen van dichters en componisten. Twee jaar na 'Balkan Moods' won Eikanger diezelfde prestigieuze Siddis Brass Entertainment wedstrijd met dit stuk. Als niet-Noorstaligen lijken we hier aan deze verhalen geen boodschap te hebben maar toch bieden dit spel van klanken – ook dat is poëzie – en de muzikale bijdragen heel wat luisterplezier. Zo valt het werk, los van de titel van de cd, niet uit de toon.
Meer over Eikanger-Bjørsvik
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
