Eibon La Furies is een Britse act die met 'The Immoral Compass' toe is aan zijn tweede album. Zoals bijna te verwachten valt van een band die iets uitbrengt via Code666 is het geen doorsnee extreme muziek geworden, maar juist een eclectische cocktail met veel eigenzinnige trekjes. Dat maakt dit album bij momenten genietbaar, maar soms evenzeer moeilijk of 'downright silly'. Het eindresultaat is een apart, maar iets te onevenwichtig dark metalplaatje.
Beweren dat Eibon La Furies zijn basis heeft in black metal snijdt ergens hout, maar er is veel meer aan de hand. De groep draait er zijn hand niet voor om om meer dan eens afwijkende songpatronen en vooral kwinkslagen doorheen de muziek te gooien die voor een purist best afschrikwekkend kunnen overkomen. Zo zijn er meer dan eens opvallende melodielijnen die het geheel luchtig maken maar die tegelijkertijd een sinistere ondertoon met zich meedragen. De hang naar opulente laagjes en theatraliteit heeft deze band ergens geleend van Arcturus of Bal-Sagoth. Eigenlijk brengt de groep dan ook een stevige mix van die twee bands. Zo is er aan de ene kant dat gekke facet, dat tegendraadse wat Arcturus ook bezit, en de theatraliteit en vooral de zangstijl komt van Bal-Sagoth. De zang is meer een gedragen declameren, met veel pathos en bombast en dat draagt ook bij tot de filmische sfeer die het album kent.
Toch is het niet al goud dat blinkt, want het is net de eigenzinnigheid die de groep soms parten speelt. Dat theatrale kantje wordt soms iets te ver doorgedreven en maakt een degelijke song iets te frullerig. De dansende melodietjes die de gitaristen meer dan eens bezigen, staan soms in schril contrast met de opbouw van een nummer en dan wordt het verwarrend. De manier waarop de teksten worden voorgedragen, is ook van tijd tot tijd iets té, als in: erg Shakespeariaans van opzet en daarom vaak te geladen om nog serieus genomen te worden.
Al bij al weet Eibon La Furies een eigen gezicht op te zetten en het siert hen dat ze een opvallende aanpak hebben gevonden. Dat maakt hen dan ook evenzeer voer voor afschuw als voor liefde. 'The Immoral Compass' is dan ook een rasecht geval van eerst beluisteren vooraleer in huis te halen.
