Dying Fetus, Amerika's meest politiek en maatschappelijk bewogen death metalband, is weer terug met deze schijf. Na het vertrek van frontman Jason Netherton richting Misery Index moesten John Gallagher en de zijnen bewijzen ook snedige songs te kunnen schrijven zonder hem. Hoewel 'Stop at Nothing' zeker geen slechte plaat was, leek dat album net iets te veel richting hardcore te verschuiven en bleven de loeiers uit. 'War of Attrition' is wat dat betreft alvast weer een pak harder en frenetieker.
Wanner 'Homicidal Retribution' de aftrap geeft, wordt meteen duidelijk dat Gallagher opnieuw zwaar de kaart van furieuze death/grind heeft getrokken. Wilde barrages aan riffs die loepzuiver zijn en soms net alle richtingen tegelijk uitgaan zijn immers legio. Het drumwerk is eveneens weer een trap sneller dan op het vorige album. Ook het typische Dying Fetus-trucje van plots opduikend hysterisch gepiel en onwaarschijnlijk snelle loops is volop aanwezig in de acht nummers die dit album telt. 'Fate of the Condemned' is bijna een minuut korter dan 'Homicidal Retribution', maar loopt niet zo heel lekker: het nummer heeft net iets te weinig goeie hooks. 'Raping the System' en 'Insidious Repression' zijn dan weer wel uit het juiste hout gesneden: een band die op de luisteraar afstormt als een kudde losgeslagen buffels en een zwaar briesende Gallagher die de troepen met vuur commandeert. 'Unadulterated Hatred' heeft wat hetzelfde probleem als 'Fate of the Condemned', in die zin dat er ook iets te weinig goeie ideeën inzitten. Het is hoegenaamd geen slecht nummer, maar nogal dertien-in-een-dozijn: niet wat een mens verwacht bij Dying Fetus. Gelijk schakelt de band op alle vlakken een versnelling hoger voor de laatste drie nummers, waardoor dit album de correcte testosterondosis krijgt die vereist is.
'War of Attrition' is geen klassieker zoals 'Destroy the Opposition', maar wel een album dat bewijst dat Dying Fetus nog lang niet uitgeschakeld is. De neuzen staan weer volledig in de goeie richting en het blijft een simpel feit dat dit een band is waarvoor men enkel sympathie kan hebben. Dat ook de nummers weer aanstekelijk zijn, is uiteraard mooi meegenomen.
Meer over Dying Fetus
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
