Met 'Killing on Adrenalin' werd het Amerikaanse Dying Fetus de death metalgrootheid die vandaag de dag nog steeds bestaat. Voorgangers 'Purification Through Violence' en tussendoortje 'Grotesque Impalement' lieten nog een zeer jonge band horen, die vooral op zoek was naar een eigen identiteit. Op dit album vonden de heren die identiteit en tilden ze het niveau plots enkele trappen hoger, want de technische hoogstandjes gekoppeld aan catchy songs die hier te vinden zijn, smaakt overheerlijk.
An sich valt er weinig te vertellen over dit album, behalve dan dat 'Killing on Adrenalin' een van die albums is die een rechtgeaarde death metalliefhebber in huis zou moeten hebben. De stijl waarvoor de heren rond John Gallagher bekend voor zijn, is hier al ruimschoots geperfectioneerd. Dat betekent dat geflipte breaks, halsbrekende toeren op de gitaren en voluit gaande razernij in duel gaan met loodzware groove en een duale zangaanval (hier nog steeds tussen brulboei Gallagher en schreeuwlelijk Jason Netherton). Dat niet alleen, maar hier neemt Dying Fetus ook meer en meer een maatschappijkritische blik in, en dat vertaalt zich in veel doordachter teksten dan de traditionele nonsens over bloed en ingewanden.
Maar goed, teksten even terzijde gelaten, 'Killing on Adrenalin' bevat – net als elke opvolger – een reeks absoluut succulente songs die zich onweerstaanbaar een weg boren naar het geheugen, liefst met een botte schedelboor. Het album opent al sterk met het titelnummer, maar ook slamfests als 'Fornication Terrorists' of 'Absolute Defiance' blazen de concurrentie overhoop. Toegegeven, het razende karakter van de muziek, evenals de hang naar muzikale hoogstandjes en erg afwisselende songs is niet voor iedereen weggelegd, aangezien er gegarandeerd luisteraars zijn die erg zenuwachtig worden van dit soort muziek, maar Dying Fetus blijft een band met puike nummers die zeer sterk zijn opgebouwd.
Bij de heruitgaven van het eerdere werk van deze jongens kan een mens vrij gerust het debuut overslaan, maar vanaf 'Killing on Adrenalin' is het allicht een goed idee om toch eens te ontdekken waarom Dying Fetus zo geapprecieerd wordt. De kans op beklagen is bijzonder klein.
