Het Amerikaanse combo Dying Fetus is een overlever. Vooral opperhoofd John Gallagher (zang/gitaar) dan toch, want zijn kindje heeft ondertussen al meer personeel versleten dan het gemiddelde interimkantoor. Vandaag de dag is de band gereduceerd tot een trio, maar daar valt weinig van te horen op 'Descend Into Depravity'. Dit is Dying Fetus in wel zeer goede doen en dit is zowaar de beste plaat van de heren sinds het oppermachtige 'Destroy the Opposition'.
Dying Fetus is nooit voor een gat te vangen geweest en had altijd een klare kijk op zowel politieke, maatschappelijke en sociale problemen. Enkel de muzikale stijl doet de heren verschillen van een ware grindcoreband, want Dying Fetus speelt technische death metal met een fikse portie groove. Het is vooral dat laatste dat nu alom aanwezig is op deze plaat en dat maakt het geheel iets makkelijker verteerbaar dan bijvoorbeeld voorganger 'War of Attrition', al was dat ook een heerlijk schijfje. De flitsende soli, de gierende breaks en de vingervlugge melodieën zitten er nog allemaal in, maar het geheel swingt nog meer als een fikse tiet en zo goed als elk nummer heeft ravissante gitaarpartijen die een mens spontaan een orgasme doen krijgen. 'Shepherd's Commandment' heeft zo onder meer wat afwijkende gitaarlijnen en een loodzwaar refrein, maar vloeit tegelijk als een zomers bergbeekje het brein binnen. 'At What Expense' is dan weer een beukbeest met relatief trage riffs die onweerstaanbaar over alles en iedereen walsen. Ook 'Atrocious By Nature' is een prijsbeest met die typische start-stop gitaarlijnen en razendsnelle notenprogressies die bekend staan als sweepings (een vloeiende en zeer snelle opeenvolging van harmonische noten). Gallagher zelf is alweer bijzonder goed bij stem en hoewel Dying Fetus al een paar albums lang de verschillende vocale aanpak achterwege laat ten voordele van Gallagher's putgrom, is dat nooit een gemis. De man beseft zelf namelijk maar al te goed dat afwisseling van spijs doet eten en hij gooit op geregelde tijdstippen een schreeuw in de mix. De oerbrul net voor de eindsolo van afsluiter 'Ethos of Coercion' kan trouwens tellen qua brutaliteit.
Dying Fetus heeft het alweer gepresteerd om een knaller van een album af te leveren en hoewel de band al heel wat jaartjes meegaat, zit er hoegenaamd nog geen sleet op de formule. 'Descend Into Depravity' is een ware knaller in de letterlijke zin van het woord en een absolute aanrader voor elke fan van extreem metaal.
