Boheemse componisten hebben steeds de gave gehad om aantrekkelijke melodietjes te schrijven en dat is zelfs bij zo iemand onbekend als Georg Druschetzky (1745-1826) niet anders. Als hoboïst nam hij dienst in het Oostenrijkse leger en die legerdienst bracht hem als kapelmeester naar Buda, Pest, Pressburg (Bratislava) en Wenen. Druschetzky schreef voornamelijk muziek voor blazers maar in tegenstelling tot vele van zijn collega's, die de populairste opera's uit Wenen en Parijs voor blazersensemble bewerkten, componeerde Druschetzky grotendeels originele composities.
Het is dan ook gevarieerd oeuvre dat Druschetzky schreef. Naast de gebruikelijke serenades (die hier 'Parthia' genoemd worden) speelt het Amphion blazersensemble ook enkele religieuze werken en een verzameling Duitse liederen voor koor en blazers. Het geheel wordt met wat verbeelding gepresenteerd als een dorpsfeest in een katholiek dorpje in Duitsland of Oostenrijk dat begint met een eredienst (waarbij muziek door een blazersensemble en koor verzorgd wordt) en eindigt met een nachtelijke serenade aan het balkon van de landheer die zijn muzikanten voor de gelegenheid uitgeleend heeft .
En het is de vocale muziek die het meeste in het oor springt. Een 'Veritas Mea' voor koor en blazers geeft, net als 'Adagio en Fuga' blijk van een grondige beheersing van compositie en contrapunt en een gepolijste orkestratie. De liederen, met zulke romantische titels als 'Frühling' of 'Sehnsucht' kijken vooruit naar de liederen van Schubert of de koorwerken van Mendelssohn.
Binnen de drie serenades wordt er een verschil gemaakt tussen 'partite da campagna' en 'partite da camera' waarbij die laatsten een meer geraffineerde vorm van werk zijn voor een publiek van kenners. In de 'parthia' in a klein, met zijn stormachtige mineurkarakter wordt het gebruikelijke ensemble van twee hobo's, klarinetten, hoorns, fagotten en contrabas met een traverso versterkt. Het is een bewijs dat dit werk voor de concertzaal, niet voor een openluchtuitvoering bedoeld was.
Beide andere serenades zijn pretentieloze, goedgeluimde stukjes muziek, vol charmante deuntjes en melodische wendingen. Niet de grootste muziek misschien maar de accurate en muzikale uitvoering van het Amphion ensemble, op authentieke instrumenten geeft het geheel extra kracht mee. Ook de zuivere, slanke uitvoering van het koor Collegium Vocale 1704 mag vernoemd worden. Het zorgt voor een gevarieerde collectie aantrekkelijke, boeiende muziek voor blazers en koor op de grens tussen classicisme en romantiek.
Meer over G. Druschetzky
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
