Progmetalmeesters Dream Theater zijn het levende bewijs dat technisch gecompliceerde muziek niet alleen goed kan klinken, maar ook nog eens veel mensen kan aanspreken. Critici kunnen door emmeren over de hoge graad van 'notenneukerij', maar de horden fans die deze groep – volledig verdiend – al jaren trouw zijn, hebben daar gewoon lak aan. Aangezien Zuid-Amerika een plaats is waar metalfans nog net dat beetje fanatieker zijn dan elders, besloten de heren om daar deze nieuwe live DVD op te nemen. Een goede zaak en een mooie weergave die aangeeft dat nieuwe drummer Mike Mangini zich als een vis in het water voelt bij de groep.
Zoals quasi elk optreden waar Dream Theater zijn ding mag doen, krijgt een liefhebber waar voor zijn geld. Maar liefst zesentwintig songs (inclusief obligate solomomenten) zijn hier vertegenwoordigd. Mocht de band liedjes pennen van nauwelijks drie minuten, lijkt dat geen groot aanbod, maar Dream Theater maakt meer dan eens songs van een dikke tien minuten en zo zijn er een paar kleppers aanwezig. Er werd kosten noch moeite gespaard en dat zorgt – mede dankzij en uitgebreid aantal camera's – voor beeldmateriaal dat nooit verveelt en vooral iedereen op tijd en stond in het licht zet. De montage is nooit te hyperkinetisch en de vrij sobere podiumopstelling laat zowel de muzikanten als de visuals die op de achtergrond geprojecteerd worden goed uitkomen.
Met een uitgebreide discografie als die van deze act is het soms moeilijk om nummers te kiezen. Nochtans heeft Dream Theater de moeite gedaan om de hele carrière te belichten, gaande van hun debuutplaat tot hun laatste wapenfeit. Het is vooral griezelig om te merken hoe goed de heren op elkaar zijn ingespeeld, iets dat op de bijkomende schijf en een korte documentaire wordt toegelicht alsof het niets is.
Om het kort te houden: dit is een absoluut verplichte aanschaf voor fans van de groep, maar misschien ook een leuke introductie voor iedereen die nog niet vertrouwd is met het oeuvre van deze meesters. Liefhebbers van technische en soms onverwachte muziek kunnen hun hartje ophalen. Wie daarentegen geen liefhebber is van uitgesponnen solo's, plotse wendingen en melodie, blijft hier maar beter van weg.
