Het is niet altijd even eenvoudig om als jonge band naam te maken, laat staan op te vallen in de grote stroom aan platen die elke maand het daglicht zien. Toch lukte dat voor Draconian wonderwel dankzij 'Arcane Rain Fell'. Niet verwonderlijk, want de zware melancholische death/doom metal die deze band bracht, was van zo'n hoog niveau dat iedereen met verstomming werd geslagen. Die kwalitatieve trend heeft de band altijd verder gezet, en is nu tot een nieuwe culminatie gekomen met 'A Rose for the Apocalypse'.
In de basis is er deze keer opnieuw weinig veranderd aan de aanpak van dit combo: nog steeds weerklinkt de weemoed en de droefenis uit elke porie, dankzij flink in mineur gezette melodielijnen. Deze zweven door het zwerk boven robuuste ritmepartijen, en de volvette grunt gekoppeld aan lieflijke damesstem maakt het contrasterende plaatje compleet. Ook tekstueel zijn de heren en dame nogal ingesteld op thematiek die bij de Britse romantische dichters van weleer groot werd gemaakt, en daardoor werkt het ook allemaal.
Toch zijn er subtiele verschillen waardoor deze plaat gewoonweg de beste is die Draconian al uitbracht. Om te beginnen zijn de contrasten beter en meer uitgewerkt. Dat betekent dat de afwisseling tussen de mannen- en vrouwenzang meer tot zijn recht komt, al blijft het wel zo dat de erg diepe putgrom nog steeds het leeuwendeel van de tekst voor zijn rekening mag nemen. Het tempo ligt overwegend traag, maar dankzij een goed gevoel voor timing is er meer afwisseling in de nummers onderling en blijft alles doorlopend spannend. Ook de arrangementen zitten gewoonweg beter in elkaar, en naast de typisch melancholische gitaarlijnen zijn er nog veel meer sfeerelementen te ontdekken die bijdragen aan de klasse van de plaat. Aparte nummers gaan opnoemen heeft dus weinig zin, aangezien de kwaliteit de hele schijf door wordt gehandhaafd. Het staat echter vast dat Draconian alweer de ideale herfstschijf heeft gemaakt, waar melancholie en droefenis gekoppeld worden aan soms pijnlijk mooie melodieën. Misschien niet bestemd voor vrolijke Fransen, maar des te meer voor wie houdt van metal met emotie.
