De Braziliaanse DJ Dolores werd vorig jaar gelauwerd voor zijn baanbrekend muzikaal werk met een BBC World Music Award. Door feilloos traditionele muziek van zijn land met moderne dance en rock te vermengen, heeft deze dj bijgedragen aan het wereldwijd bekendmaken van zijn cultuur op een toegankelijke wijze. Dat bracht DJ Dolores in het verleden op podium met ondermeer David Byrne, Gilberto en The Beastie Boys. Dat is dus geen kleine koek. Zijn nieuwe cd, 'Aparelhagem' toont mooi de originele invalshoek van deze dj. Door bij elk van de twaalf nummers een verduidelijkende uitleg te geven over de oorsprong van de traditionele ritmen, gezangen of instrumentale impressies krijgt de luisteraar een goed beeld van de feitelijke reikwijdte van deze, op het eerste gezicht, erg vlotte dansmuziek.
Dat Zuid-Amerikaanse muziek zich laat kenmerken door ophitsende ritmes met veel drums en percussie, hoeft geen vertoog. Opvallend genoeg kiest DJ Dolores in zijn werk echter niet voor de hier inmiddels platverteerde salsa's, sambas of bossa novas. Hoewel de ritmische basis van triphop, drum'n'bass of reggae nogal voor de hand ligt, wordt die tevens overstelpt door tal van culturele, instrumentale samples en loops. Aanvullingen met maracatú-drummers (rondzwervende drummers) of cantadores (duellerend, vrouwelijk rapduo) steken de elektronische muziek van deze stijlenvermenger in een traditioneel gewaad. Het eindresultaat is veelal erg dansbaar en uptempo. Zo begint het voortreffelijke 'Salvo!' met een breakbeat en wat fijne snaaraccentjes. Spoedig komt daar echter een heus straatkabaal bij en een tienkoppige bigband van opzwepende blazers. Met deze bevreemdende, maar feestelijke cocktail betuigt DJ Dolores op zijn manier eer aan de in Brazilië heilige predikant Padre Cícero. Andere lokale invloeden die in dit schijfje binnensijpelen zijn ondermeer 'ciranda' (loom aandoende, erg ritmische vissersmuziek) of 'brega' (wrang swingende muziek van de lagere klassen in Noord-Brazilië, naast het regenwoud). Melancholieke of oppeppende trompetjes, een zwierige trekharmonica of een arsenaal aan ongeziene percussie-instrumenten ligt aan de oorsprong van deze traditionele culturele aspecten. Verder keert meermaals de prachtig zwevende, sensuele stem van zangeres Isaar terug, die een nogal Oosters aandoende waas over deze muziek brengt. Op deze manier zijn de elf totaal verschillende tracks stuk voor stuk boeiende stukjes knip- en plakwerk. Zo heeft het nogal stevig verkapte drum'n'bassnummer 'Prece' drie jaar in de lade gelegen vooraleer de geschikte (maar beperkte) vocale bijdrage erbij gezet werd. Ook 'O Medo de Artilheiro na Hora do Penalti' is een erfstuk uit het verleden en is, op de baslijn na, een volledig nieuwe bewerking van een track op de vorige plaat van DJ Dolores ('Contraditório?'). Enige constante is een permanente feestvreugde en een tropische sensualiteit die zich op een erg originele manier manifesteert. Zo is de verslavende en bedwelmende bas in 'Azougue' een weerspiegeling van het effect van de gelijknamige drank (een mix van theebladen, limoen en cachaça) die op lokale akoestische raveparties de bevolking hele nachten aan het dansen houdt. Dat deze bruisende partymuziek al eens over de landsgrenzen heen kijkt, bewijst 'Matilha', dat dankzij de trekharmonica en de jazztrompet van vriend Frank London (van The Klezmatics) een nogal sereen Joods accentje meekrijgt dat echter prima gedijt in DJ Dolores' vlotte reggaeritme.
Aan variatie zal 'Aparelhagem' geen gebrek hebben. Een wild bruisende mix van stijlen en traditionele klanken is mooi ingebed in moderne dansritmen en beats. Door niet voor de meest voor de hand liggende stijlen en klanken te kiezen, is deze cd echter niet de zoveelste etnische dansplaat die deze zomer het daglicht zal zien, maar wel een erg verfrissende ontdekking. De enige eigenschap die Dj Dolores wél met plezier aanhoudt, is een onwaarschijnlijke dans- en feestfactor. De cocktailbar is bij deze geopend!
Meer over DJ Dolores
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
