Het kan niet altijd makkelijk zijn om een nieuw album een titel te geven. Sommige artiesten proberen creatief te zijn, al pakt dit helaas niet altijd even goed uit (nog iemand ‘How You Sell Soul to a Soulless People Who Sold Their Soul?’ of ‘You Can Tune a Piano, but You Can’t Tuna Fish’?). Het tegenovergestelde probleem bestaat ook: ‘Music’ van Madonna dekt dan wel de lading, maar moet zowat de meest generische titel ooit in de popgeschiedenis zijn.
Nee, dan toch net liever de nieuwe van Dirty Vicky. ‘New Songs from the Never Ending Album’ vormt de opvolger op ‘Songs from the Never Ending Album’ en is exact dat: nieuwe songs uit een album dat nooit eindigt. Dirty Vicky is immers niet van plan om een conventionele langspeler uit te brengen. In de plaats daarvan brengen ze sporadisch een aantal nieuwe nummers uit, zoals ook nu weer het geval is. Dit wordt ook doorgedreven tot in de tracklist, aangezien openingssong ‘Porn As We Know It Is Gone’ aangegeven wordt als achtste nummer.
‘Porn As We Know It Is Gone’ is meteen een goede staalkaart voor de rest van de plaat. Dirty Vicky schippert ergens tussen southern rock , funk en grunge. De invloed van die laatste komt vooral tot uiting door de zang, die als twee druppels water op die van Pearl Jam’s Eddie Vedder lijkt. Die sterke gelijkenis durft afleidend werken, al is de zang tegelijkertijd ook de lijm die de songs bijeenhoudt.
Dankzij bovenstaande invloeden doet ‘New Songs from the Never Ending Album’ erg Amerikaans aan, en voor de liefhebbers daarvan valt er genoeg waardevols te ontdekken. Uitschieter ‘Two Faced Hangover’ begint rustig en wekt onmiddellijk een broeierig sfeertje op, maar heeft een bijna vrolijk refrein dat tot luidkeels meezingen uitnodigt. ‘Francine’ wordt op geen enkel moment echt interessant, maar daar staat dan weer het funky ‘Happy Day’ tegenover. Het slotnummer ‘Miss Heidi’ is dan weer een standaard rocknummer dat niet slecht genoeg is om de skiptoets te gebruiken, al is daar alles mee gezegd.
Hoge toppen worden er niet gescheerd op ‘New Songs from the Never Ending Album’, maar al bij al is er genoeg kwaliteit om van een geslaagd nieuw hoofdstuk te spreken. Dirty Vicky heeft een goede (maar misschien net te herkenbare) zanger en veel ideeën, maar voor meer écht memorabele songs is het wachten op de rest van het oneindige album.
