Die Anarchistische AbendUnterhaltung, misschien beter bekend als DAAU, is al langer dan vandaag een eiland binnen de Belgische muziekindustrie. Hun naamloze debuut was een klap in het gezicht van al wie achter de broers Lenski een zoveelste poging tot hitgevoelige popmuziek verwachtte en sedertdien is de groep blijven provoceren. DAAU maakte reeds van bij de start muziek die tussen alle genres in zweeft en doet dat in feite nog steeds. Alleen het opzet is bescheidener geworden: waar de groep in 1992 nog op de proppen kwam met een cd-boekje waarin naaktfoto's van de leden zelf stonden, komt 'The Shepherd's Dream' deze keer in een houten case met enkele getekende prenten erin. Liner notes in de zuivere betekenis van het woord zijn er niet meer, want wat moet er nog gezegd buiten de muziek? De vormgeving is overigens prachtig, uniek en vooral passend bij de muziek.
Fans vragen zich misschien af waarom het vier jaar duurde vooraleer DAAU met een nieuw album op de proppen kwam. Dat heeft alles te maken met het vertrek van één van de stichtende leden, Buni Lenski, zonder wie de groep bijna ophield te bestaan. Han Stubbe (klarinet), Simon Lenski (cello) en Raul van Camp (accordeon) besloten er echter toch mee door te gaan, maar dan zonder een nieuwe violist aan te nemen. Bijgevolg is het geluid van de band stevig veranderd, maar de nieuwe richting doet zeker niet onder voor wat DAAU in het verleden liet horen. Contrabassist Hannes d'Hoine wist met zijn stevige baswerk de herinnering aan Buni Lenski uit en roept de luisteraar naar het hier en het nu.
Of toch niet? DAAU's muziek heeft altijd al iets tijdloos gehad, maar zonder drums, zonder elektronische effecten en zonder zang mikt 'The Shepherd's Dream' duidelijk op de eeuwigheid. De sprookjesachtige landschappen aan de binnenzijde van de houten hoes en de zintuiglijke titels van de tracks doen evenzeer vermoeden dat DAAU aan de alledaagse werkelijkheid wil ontsnappen. Dat lukt de groep ook bijzonder goed. 'A Matter of Time' bouwt prachtig op en de manier waarop Han Stubbe met Oosterse toonladders speelt is werkelijk ontroerend. Ook in 'Out of the Woods' neemt DAAU uitgebreid de tijd om de melodie te ontwikkelen, en eenmaal ze binnendwarrelt is haar schoonheid niet meer te stuiten. In 'Girl, Swimming' mag Simon Lenski zijn cello fantastisch laten piepen, met dramatisch effect.
Desalniettemin duurt 'The Shepherd's Dream' net iets te lang. Die Anarchistische AbendUnterhaltung – een naam ontleend aan de roman 'De Steppewolf' van Herman Hesse – laat telkens de kracht van de melodie voor zich spreken, maar vervalt daarbij iets te vaak in hetzelfde procedé. De muziek barst te weinig écht uit haar voegen (hoewel de climax van 'Into the Wild' zeker bevredigend is) en had al bij al iets gevarieerder mogen zijn. De droom die de luisteraar nu krijgt voorgeschoteld is van een ontiegelijke schoonheid, maar blijft te veel uit hetzelfde vaatje tappen. Zodoende is DAAU's jongste een bijzonder album (zowel muzikaal als fysiek), maar geen meesterwerk.
Meer over Die Anarchistische AbendUnterhaltung
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
