Met een groep als Deolinda kan de discussie over wat wel of niet binnen een bepaald genre (hier: fado) past weer eens vrolijk oplaaien. Dat het Portugese kwartet van gitaristen Pedro da Silva Martins en Luis José Martins, bijgestaan door hun nicht Ana Bacalhau als zangeres en haar echtgenoot José Pedro Leitão op bas, haar wortels heeft in de Portugese fado ligt er vingerdik bovenop. Toch kiezen ze niet voor de “zuivere” traditie, wat voor de gemiddelde fadoliefhebber meteen hoorbaar is. Dit geldt ook voor diegenen die het Portugees niet machtig zijn en dus niet merken dat de teksten van Deolinda (naar verluidt) eerder humoristisch dan fatalistisch zijn.
De muziek van Deolinda sluit mooi aan bij deze tekstuele afwijking. De songs zijn lichtvoetig, akoestisch en catchy, charmeren door melodische elegantie en gaan vaak net iets sneller dan doorgaans bij de klassieke fado het geval is. Deze kenmerken zijn goed te horen in het speelse en twinkelende ‘Se Uma Onda Invertesse a Marcha’ of wanneer de band aan het walsen slaat: sprookjesachtig in het met enkele strijkers bijgekleurde ‘Ignaras Vedetas’ of iets sneller in ‘Quando Janto em Restaurantes’ dat met een vleugje flamenco gekruid wordt.
Toch relativeert de groep de fado niet kapot. De sound mag dan licht zijn, gewichtloos wordt die nooit. Bacalhau laat de kleine stembuigingen en de typerende dictie horen die zo kenmerkend zijn voor de grote fadostemmen. Geregeld duiken de chromatische harmonische wendingen op die de traditionele Portugese muziek haar kenmerkende weemoed geven. In het tragere ‘Passou Por Mim e Sorriu’ mag die weemoed wat duidelijker doorbreken, terwijl ‘A Problemática Colocação de Um Mastro’ extra naar de traditie leunt door de ingehouden passie en de even plotse als klassieke modulatie naar een meer extraverte majeurtoonaard.
Deolinda blijft op ‘Dois Selos e Um Carimbo’ grotendeels trouw aan haar Portugese wortels en zet een overtuigende, bijna poppy fado neer, waarbij poppy niet staat voor steriel afgelikt, maar spontaan en soepel. Zo klinkt de groep nooit even meeslepend en beklijvend als pakweg Amália Rodrigues of Cristina Branco, maar tonen ze een ander rolijker gelaat van de muziek die al zovele harten gebroken heeft.
Meer over Deolinda
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
