Bloed kruipt waar het niet gaan kan en oude invloeden komen steevast bovendrijven. Dat gaat meer dan ooit op voor het trio genaamd Dekapitator, opgebouwd rond Matt Harvey, één van die geweldige sicko's van Exhumed. Immers, de brave man heeft een voorliefde voor het oude metaal, en meer bepaald voor de thrashgolf die in de vroege jaren tachtig de straten van San Francisco oftewel de Bay Area overspoelde. Dekapitator is daar rechtstreeks een gevolg van, een retrothrashband met het hart en de kogelriemen op de juiste plaats.
Het album begint haast archetypisch met een sirene die het luchtalarm laat weerklinken. Zodra het ding uitgeloeid is, trapt de band af met het titelnummer, een intentieverklaring om metal thrashing mad te worden: de uptempo polkadrumbeats vliegen een mens om de oren, de gitaren raggen en keffen met overtuiging en frontman Harvey laat voor een keertje zijn gore kwijlstrot thuis, maar schreeuwt en tiert met een rauwhese stem die alweer zo overdonderend begin jaren tachtig aandoet. Wil dat zeggen als zou Dekapitator louter een doorslag zijn? Helemaal niet, want wat dit drietal laat horen met nummers als 'Run With The Pack', 'Screams From The Holocaust' of 'Toxic Sanctuary' (zelfs de songtitels zijn heerlijk retro!) is dat de oude stijl van thrashmetal nog steeds relevant kan zijn in de 21ste eeuw. Ze zijn trouwens niet de enigen die deze overtuiging toegedaan zijn, aangezien ook Municipal Waste een dergelijk idee heeft. 'Toxic Sanctuary' heeft trouwens een ronduit heerlijke versnelling ongeveer halverwege. Het nummer start bedrieglijk traag, maar slorpt steeds meer energie binnen en barst dan los in een waar inferno van rondzwaaiende haren, armen en benen. Dekapitator houdt het geheel daarenboven afwisselend genoeg om tot het einde te blijven boeien, en dat is geen sinecure. Hoewel een enkeling zich uiteraard kan afvragen wat de toegevoegde waarde is van zo'n heropwaardering van het verleden, lijkt het logischer om zich gewoon over te geven aan het geheel, die jeansvest met patches uit de kast te halen, de té strakke jeansbroek en witte sportgympen aan te schieten en loos te gaan.
Met liefde voor het vak belijdt deze groep hun adoratie voor de old school en net als Municipal Waste levert dat aanstekelijke thrashbommen op, die menigeen met plezier zullen doen terugblikken op de goede oude tijd. Meer zelfs, met 'The Storm Before The Calm' is het eerder alsof de tijd gewoonweg is blijven stilstaan in die mythische periode.
Meer over Dekapitator
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
