Ouwe zakken die hun muziek oneer aandoen! Het is maar één van de vele beledigingen die de heren-op-leeftijd van Deep Purple regelmatig te horen krijgen. En hoewel de groep uiteraard in de verste verte niet meer te vergelijken valt met wat het ooit geweest is, blijken zulke uitingen iets te gemakkelijk. Toegegeven: toen Deep Purple na een korte maar zeer krachtige glorieperiode midden jaren zeventig uit elkaar viel, bleef de groep inderdaad over als niets meer dan een hol begrip en vooral: een vergiftigd obstakel waar allerlei muzikanten te pas en te onpas hun dingetje mee deden. De laatste tien jaar heeft de Britse supergroep dankzij een consistentere line-up de touwtjes echter terug stevig in handen (getuige hun laatste vier studioalbums) en trekken ze wereldwijd weer volle zalen. En welke plaats is in Deep Purples geval geschikter om een liveplaat op te nemen dan Montreux?
Nadat Deep Purple met 'In Rock' (1970) en 'Fireball' (1971) twee onmiskenbare toppers op de rockwereld had losgelaten, trok het vijftal naar Montreux om zijn sterkste, bekendste en meest legendarische plaat 'Machine Head' (1972) op te nemen met de mobiele studio van The Rolling Stones. Het is dan ook nauwelijks verbazend dat de focus op 'They All Came Down to Montreux' (een tekstlijn uit het misschien niet volstrekt onbekende 'Smoke on the Water') duidelijk op 'Machine Head' ligt: maar liefst zes van de acht nummers worden hier naar voren gebracht – het ene al met iets meer succes dan het andere.
Ian Paice mag met zijn bekende drumintro van 'Pictures of Home' het startschot geven: hoewel het nummer trager gebracht wordt dan op de originele opname, blijft de muziek overweldigend. De muzikanten slagen er in het lied overtuigend neer te zetten; enkel Ian Gillan heeft nog wat moeite met de hoogste zanglijnen. Na de twee livefavorieten 'Things I Never Said' (spetterende solosecties troef, uiteraard) en 'Strange Kind of Woman' (waarin Gillan vrij goed zingt tijdens het ondertussen toch wat wrang aanvoelende gitaarintermezzo) is het tijd voor drie nummers van hun recentste album 'Rapture of the Deep'. Opvallend is dat deze drie songs, hoewel stukken minder majestueus, probleemloos blijven rechtstaan tussen het oude Purple-materiaal: vooral 'Kiss Tomorrow Goodbye' doet de energie van weleer bij momenten herleven.
Daarna is het tijd voor de 'Machine Head'-marathon: Gillan schittert in de rustige blues 'When a Blind Man Cries' (een nummer dat stukken beter bij zijn huidige stembereik past dan enkele oudjes) en de manier waarop het vijftal improviseert rond die tijdloze intro van het steeds even spetterende 'Lazy' is simpelweg groots. Toetsenist Don Airey slaagt er zelfs in een leuke keyboardsolo (dat leest u goed: een leuke keyboardsolo) te spelen. De manier waarop hij afwisselt tussen klassieke pianodoodles, psychedelische trance-synths, jazzy ragtimethema's en de occasionele plechtige soldatenmars, vormt een leuke introductie voor de volgende klassieker 'Space Truckin'. Hier zijn de letterlijk te hoog gegrepen zanglijnen echter weer twijfelachtig en speelt ook de rest van de groep ondermaats: de percussiesolo wordt onverbiddelijk ingekort en het nodige funky gevoel is nergens te bespeuren.
Dit alles wordt snel weer rechtgezet tijdens een geweldige uitvoering van 'Highway Star': de opbouw van de intro is meer dan dik in orde en Gillan toont zijn aloude Britse humor wanneer hij tijdens Steve Morses heerlijke gitaarsolo doodleuk begint te kakelen. En hoewel het uiteraard jammer is dat er naar aloude verplichting wordt afgesloten met het nog steeds overschatte 'Smoke on the Water' (één monsterriff maakt geen sterke song), kleeft Deep Purple er hier een erg leuke jazzintro aan vast, die de eerder steriele uitvoering en de vrij belegen crowd chants meteen doet vergeten. Desondanks dit handjevol nog net te vergeven schoonheidsfoutjes zit de ritmesectie van Paice en Glover zoals gewoonlijk zo strak als maar kan, maken de "nieuwe leden" Morse en Airey nog steeds het mooie weer en is Gillans plezier overduidelijk. Ouwe zakken die hun muziek oneer aandoen! U zegt?
Meer over Deep Purple
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
