Ah, Debauchery... De eeuwig onveranderende Duitse death metalband die in zijn non-evolutie wat doet denken aan een Amerikaanse groep die wel al veel langer bezig is, namelijk Six Feet Under (met Chris Barnes, de ex-brulboei van Cannibal Corpse): de lompe riffs, de groove en leuke maar voorspelbare rockmelodieën van legendarische hard rockbands als AC/DC, het is er allemaal. De band werd opgericht in 2000 door frontman Thomas en is ondertussen na smaakvol getitelde albums als debuut 'Kill, Maim, Burn' en vorige langspeler 'Back in Blood' toe aan zijn vijfde studioalbum, 'Continue to Kill'. Kan Debauchery echter met iets relevants over de boeg komen?
Nee niet echt, het is namelijk duidelijk dat de band geen originaliteit op het oog heeft, maar eerder een sfeer van pret en groove wil scheppen in hun death metal, zo getuigt lompe maar lekkere opener 'Blood God Rising' met zijn uptempo strofes en het lompe maar heerlijke, melodieuze refrein. Net als Six Feet Under stopt de band wellicht zijn voorliefde voor klassieke hardrock en in het bijzonder voor AC/DC niet onder stoelen of banken in death 'n rolltracks als 'Hard Rockin'', 'King of Killing' (waar brulboei Thomas op een hilarisch brutale wijze met zijn strot en een kettingzaag komaf maakt met de tegenstanders van zijn band) en 'Metal on Metal', waar zelfs een zuiverdere gitaarklank gebruikt wordt om de rockfeeling in de riffs te brengen, terwijl Thomas zijn strot erover uitspuwt. De cover van Slayer's 'Angel of Death' is misschien een voorspelbare keuze, maar wordt goed uitgevoerd en bovendien een pak brutaler en strakker. De rechttoe rechtane death metalnummers als de titeltrack of 'Worship of Violence' zijn gewone, aardige staaltjes en ook al weet Debauchery nergens de luisteraar iets nieuws of eigens te bieden moet beseft worden dat dit niet de bedoeling is van de band in kwestie. Wat dit Duitse collectief wel wil is gewoonweg een leuke death metalplaat bieden waarop vele avonden kunnen gevuld worden met bier.
Debauchery is duidelijk een vaste waarde nog in wording voor pret-death metal en dit zullen ze wie weet nog bewijzen te zijn in de toekomst. Dit is lomp, brutaal en leuk spul en de luisteraar weet wat doen als hij zijn buren eens een dik muzikaal trauma wil bezorgen met deze schijf, wat bier en een handvol drinkbroeders. In dat geval worden volume elf en luidkeels meebrullen aangeraden.
Meer over Debauchery
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
