Dit is zeker niet zomaar een cd! Het zijn dan ook niet de eerste de beste muzikanten. Debashish Bhattacharya, die een nieuwe slide gitaar heeft uitgevonden, wordt gezien als een van 's werelds beste slide gitaristen. Zijn nieuw instrument maakt het mogelijk in verschillende genres te spelen. Zo heeft hij eerder al getoured met de jazzgitarist John McLaughlin. Hij klinkt ook zeer goed in deze Indische traditie. Samen met Bob Brozman, de koning van de Hawaïaanse slide gitaar, vormt hij de perfecte combinatie. Verder wordt dit duo bijgestaan door de zangeres Sutapa Bhattacharya en de tablaspeler Subhashis Bhattacharya.
Het is duidelijk dat ze getracht hebben hun muziek te componeren op een manier dat het ook voor de Westerse luisteraar te begrijpen is. Zo staan veel nummers in de maat van vier, terwijl normaal in deze muziek de vreemde maatsoorten typerend zijn. Het nummer 'Bana Mali' bijvoorbeeld, begint met een groove die we evengoed in een popnummer zouden kunnen horen. Maar door het instrumentarium dat alles behalve Westers klinkt, blijven ze toch meer in de Indische sfeer. Een ander eerder westers kenmerk is het voorkomen van akkoordenprogressies. Dit is natuurlijk helemaal niet storend omdat we niet anders gewoon zijn. En er is ook gezorgd voor een goede afwisseling met eerder traditionele nummers, zoals 'Sujan Re', waarbij de baslijn voornamelijk uit de grondnoot bestaat.
Wat we ook zeker kunnen stellen is dat ritme een belangrijke plaats heeft gekregen op deze cd. In het eerste nummer, 'Bahu Dur Dur', zorgt het ritme van de gitaar al onmiddellijk voor een stuwende puls die het dansgevoel naar boven brengt. Deze wordt dan nog begeleid door de tabla, die verder in het nummer nog een solo voor zijn rekening neemt. Maar niet alleen de gitaren en tabla's zorgen voor het ritmische aspect. Ook de zang, wat trouwens zeer typisch is voor Indische muziek, maakt gebruik van een soort mondpercussie. De zangsolo in 'Tagore Street Blues' is daar een voorbeeld van. Een ander voorbeeld is 'Digi Dom Dom'. Dit thema klinkt zeer percussief.
Sommige nummers zijn ideaal om tot rust te komen. Het nummer 'Loomba Re Loomba' geeft bijvoorbeeld een echt trancegevoel. Het enige wat je moet doen is de ogen sluiten en je laten meevoeren door de muziek. De zang is immers zeer ijl en dit gevoel wordt nog versterkt door de dromerige klank van de slide gitaar.
Voor mensen die hun muzikale grenzen willen verleggen, is dit zeker een aanrader. De cd geeft de juiste sfeer weer van Indische muziek. De Westerse saus waarmee deze muziek overgoten werd maakt het voor de liefhebber van echte Indische muziek misschien een beetje banaal, hoewel deze mengeling van verschillende culturen zeer geslaagd is.
Meer over Debashish Bhattacharya en Bob Brozman
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
