Dead Meadow staat in het stonerwereldje al enige tijd bekend als een energiek trio uit Washington DC dat aardig van leer kan trekken. Ondanks zijn naam, onthoudt de band zich echter van echte stoerdoenerij, maar wordt de klemtoon veleer gelegd op psychedelische gitaarlandschappen die erg Brits overkomen. Met een inslag die aan Led Zeppelin ontleend lijkt en muzikale uitstraling waar pakweg Jesus and the Mary Chain niet vies van zou zijn, slaat dit combo een aardige intercontinentale brug die vreemd genoeg opvallend logisch klinkt. 'Old Growth' is dan ook een plaatje dat liefhebbers van diepgaand gitaarwerk niet zomaar zou mogen passeren.
Met een heerlijk archaïsch lettertype en een donker bos op de hoes grijpt 'Old Growth' alvast wat terug in de tijd. Na platen te hebben vormgegeven in drukke high-tech omstandigheden, heeft Dead Meadow zich voor dit nieuwste werk teruggetrokken in een geïsoleerde, natuurgroene omgeving om meer organische kracht aan zijn muziek te geven. Wie op twee weken tijd een plaat van dit karakter inblikt, zit goed in zijn vel. Die ruimtelijke dynamiek manifesteert zich ook in het merendeel van de hier aanwezige songs. Lekker lome, ijle rockers als opener 'Ain't Got Nothing' of 'What Needs Must Be' (beide met waanzinnig bedwelmende gitaarsolo's middenin) zijn een pure lust voor liefhebbers van zware shoegazer-muziek (Ride, Swervedriver). Echo's en overdubs bouwen fundamenteel mee aan de wijd meanderende sound van Dead Meadow. Hoekige bluesriffs geven die echter een oppervlakkige en tastbare klemtoon. In een productiekleedje van Dave Schiffman (Mars Volta, Black Rebel Motorcycle Club) die een recht voor de raap principe hanteert en technologische hoogstandjes of detailfoefjes mijdt, komt dat allemaal mooi tot zijn recht. Zo is buitenbeentje 'Seven Seers' een prachtig versnellende mantra van akoestisch gitaarwerk waar tabla's de taak van het drumstel overnemen. Dit is muziek voor dromers die met hun voeten op de grond wensen te blijven. Het is dan ook spijtig dat deze langspeler qua intensiteit naar het einde toe afneemt. Het akoestisch doordravende 'The Great Deceiver' biedt nog een leuke aanvulling, maar de laatste drie songs ontbreekt het wat aan sterke gitaarpartijen (nochtans het handelsmerk van deze plaat). Ondanks een stevige afsluiter, is een iets te langgerekt karakter dan ook de oorzaak voor een klein minpuntje.
Dead Meadow wordt reeds van zijn geboorte in een vrij eng muzikaal nestje geplaatst (Stone, psych-rock), maar bewijst met 'Old Growth' toch een heel eigen leven te leiden. Dat leven zit boordevol leuke referenties die tot een apart, smakelijk geheel verwerkt zijn. Deze cd zal dit trio dan ook allicht niet in een groter licht zetten, maar biedt voor de muzikale exploot die wijde gitaargalmen kan appreciëren wel een mooie ontdekking.
Meer over Dead Meadow
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
