De countryblues zangeres Dayna Kurtz is in 2002 op wereldtournee vertrokken naar aanleiding van haar cd 'Postcards from Downtown'; hierbij werden ook de Lage Landen niet gemeden. Het bewijs daarvan is deze dvd die een live registratie is van het concert in zaal Paradiso in Amsterdam.
Mede dankzij de uitstraling van deze zaal, maar ook door de beperkte en sobere bezetting die de zangeres mee heeft genomen is het een intiem relaas geworden. Meteen wordt geopend met de sfeerschepper 'Postcards from Downtown' dat ingekleurd is met akoestische gitaar, contrabas, een droge drum en een orgeltje. Bindmiddel voor het sobere muzikale coutrykader dat deze instrumenten scheppen, is de diepe, warme tenorstem van Dayna Kurtz die een ongelooflijk rijk bereik blijkt te hebben. De warme, mannelijke vibraties waarmee ze de toehoorders overtuigend overweldigt, is allicht het belangrijkste instrument dat op podium staat. Met enige verbeelding lijkt de breedgeschouderde dame ook meer weg te hebben van een heer. Desondanks een groot potentieel durft deze singer / songwriter echter op een vrij nasale en monotone manier zingen, waardoor haar muziek een passionele en dramatische sfeer krijgt. De povere reacties van het publiek zijn dan ook geen blijk van ongenoegen, maar wel van overweldiging. Het stevige bluesnummer 'Somebody Leave a Light on' is een fantastische, wanhopige weeklacht. Gedurende anderhalf uur kluistert Dayna Kurtz op haar eigen, luidruchtige manier alle toehoorders vast aan de stoelen. Door een afwisselend spel te spelen tussen haar slide gitaar en haar eigen stem bewijst de dame een opperbest muzikant te zijn. Een virtuoos zigeunerintermezzo in 'Paterson' of twee solo nummertjes tegen het einde van het concert aan bevestigen deze stelling volmondig. Deze vrouw is de blues zelve. Enige minpuntje is het Franstalige 'Parlez Moi d'Amour' waarbij een zwaar Engels accent op de tekst doorweegt en daardoor eerder lachwekkend wordt dan stilzwijgend en ingetogen.
Het sobere en statische beeldkader van deze dvd doet echter zwaar afbreuk aan de schoonheid van de muziek. Dayna ziet er immers veel te bloedserieus en soms zelfs ongeïnteresseerd uit. Bij een mooi opbouwend nummer als 'Monroe' is dit een pijnlijke vaststelling. De mooie ballroomsfeer die deze muziek uitstraalt en de avond in Paradiso allicht zo onvergetelijk heeft gemaakt (omdat de zaal ook zo'n hoge gezelligheidsfactor heeft), is op deze dvd volledig verloren gegaan. Dat doet wederom de vraag rijzen naar het nut van zo'n concertregistratie. Beeld uitschakelen en zelf bij de muziek wegdromen, is een perfecte oplossing.
Een extra bijlage achter de schermen waarbij Dayna Kurtz uitlegt hoe haar verschillende nummers ontstaan zijn, vervolledigt de dvd. Helaas is het interview in lelijke breedhoekbeelden genomen, waardoor het hoofd van de zangeres meer weg heeft van dat van een nijlpaard. Wederom faalt het visuele aspect. Maar laat dit de muzikale pret niet bederven!
Meer over Dayna Kurtz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
