Met een bandnaam als Dark Suns moet een mens niet meteen erg vrolijke muziek verwachten. Het artwork ademt ook een neerslachtige sfeer uit: een eenzame figuur kijkt in een spiegel in een duistere kamer. Muzikaal gesproken wil Dark Suns het thema van ondergang en neerslachtigheid oproepen en dat lukt ze vrij aardig.
'Existence' is een vlot uitgewerkt conceptverhaal rond het leven van een willekeurige man. De plaat vertelt netjes chronologisch zijn verhaal, om af te sluiten bij een tragisch einde. Die opzet wordt volledig vertaald naar de muziek. Zo begint de plaat met ronkende gitaren die doordrongen zijn van vrolijke melodietjes. Kinderrijmpjes en flarden muziekdoos fleuren het geheel op. Op deze manier begint 'Existence' in elk geval niet al te depressief. De zeurderige stem van Nico Knappe contrasteert mooi met de muziek. Het tempo ligt overwegend laag, bijna alsof de band het slepende van het verhaal volledig tot leven wil laten komen door de songs. Halverwege de schijf verandert het karakter van de muziek. Vanaf nu worden de songs een stuk ingewikkelder en wordt er al eens flink uitgehaald. Op het einde van het verhaal is de ontreddering compleet en gooit Dark Suns alle remmen los. Deze Duitse band wordt soms vergeleken met Opeth. Hoewel die laatste een death metalband is en Dark Suns in de eerste plaats een rockband, snijdt die vergelijking hout. Beide groepen houden immers van warse songstructuren en gooien regelmatig onverwachte intermezzi en breaks in het geheel. Beider voorliefde voor jazz zou daar best voor iets tussen kunnen zitten. Dark Suns mag dan al een rockband zijn met oog voor afwisseling, maar op één puntje is er toch nog ruimte voor verbetering en dat is de zang. Nico Knappe zingt hoegenaamd niet slecht maar zijn zeurderige timbre gaat na een tijdje vervelen. Toegegeven, de muziek vraagt allicht niet om een zachte stemkleur, maar meer afwisseling was bijzonder welkom geweest.
'Existence' is in elk geval een rockplaat met durf. Het technische kunnen van de groep is bovengemiddeld en al wie houdt van neerslachtige rock met duistere akkoorden en onverwachte invallen kan 'Existence' best eens een kans geven. In geval het allemaal iets steviger mag uitvallen, is reeds genoemde Opeth misschien een betere keuze.
Meer over Dark Suns
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
