Five Cowrie Creek is niet enkel een van de rivieren die door Lagos stroomt, het is ook de naam van de nieuwe cd van Daguerro. Het is niet toevallig dat een Nigeriaanse naam op deze cd prijkt: ten eerste werd de muziek opgenomen in Nigeria en ten tweede is de volledige cd gecomponeerd en geproduced door Daguerro, een belg die verschillende jaren in Lagos doorgebracht heeft.
Op 'Five Cowrie Creek' laat Daguerro verschillende ver uit elkaar liggende stijlen horen die allen in een tegenwoordig graag gehoord, wat hipper lounge-jasje gestoken zijn. 'Buenos Aires Revisited' geeft een krachtige en nogal geblokte versie van de argentijnse tango. Hoewel het melodietje van piano en viool, ondersteund door een stuwende begeleiding, extreem aanstekelijk klinkt gaat veel van de spanning en kracht van de lang uitgesponnen zinnen verloren door een zeer sterk op de voorgrond spelende drumcomputer. Zelfs geholpen door trompet haalt de melodie amper de overhand op het ritme. Door het zeer scherpe geluid langs de ene kant en de weinig variërende ritmes aan de andere kant, geraakt het drumgeluid nooit volledig geïntegreerd in het vloeiende van het nummer. Gelukkig wordt er niet de hele cd hetzelfde ritmische jasje aangetrokken. In 'Rumores' wordt uit een ander vaatje getapt en krijgt Daguerro op zijn akoustische gitaar vrij spel om op een tapijtje van zacht en ijl klinkende orgelakkoorden een gitaarsolo in Spaanse stijl te brengen. Het resultaat heeft een sacraal tintje, maar tegelijk verliest het haar energie en overredingskracht niet. Het begin van 'Twelve Moments Of Silence On A Deserted Beach' behoort tot dezelfde stijl van nummers als 'Rumores', enkel is hier de sologitaar vervangen door een contemplatieve piano en is de basis veel exotischer met een begeleiding die natuurgeluiden nabootst. Bovendien is er een vertellende vrouwenstem aan toegevoegd die ervoor zorgt dat het geheel nog mysterieuzer klinkt. Halfweg het nummer verandert het nummer echter drastisch. Een opzwepend tropisch ritme met daarbij een orgeltje dat korte riffs speelt, bepaalt nu het geluid. Eindigen doet de cd op de manier waarop hij voordien het meest kon overtuigen: met een rustig melodieus gitaarnummer dat de luisteraar in zijn dagdromen meesleept om dan subtiel uit te sterven zonder de dromer te laten schrikken.
Daguerro geeft de luisteraar met deze cd een boeket van exotische melodieën en ritmes die de geest de vrije loop laten gaan. De verscheidenheid tussen de nummers op gebied van karakter en instrumentatie zorgt ervoor dat elke liefhebber van fusionjazz wel iets naar zijn gading kan vinden.
Meer over Daguerro
Verder bij Kwadratuur
