De Palestijnse hiphopgroep D.A.M. bestaat uit de gebroeders Tamer en Sushell Nafar en Mahmoud Jreri, allen twintigers en afkomstig uit Lod, een stadje met een gemengde bevolking, op 20 km van Jeruzalem. Vroeger durfden de drie zich naast het Arabisch al eens te bedienen van het Engels en het Hebreeuws, kwestie dat zoveel mogelijk mensen konden verstaan wat ze te zeggen hadden. Dat ze zich op hun recentste album 'Ihda' beperken tot het Arabisch betekent niet dat ze vanaf nu alleen preken voor de eigen parochie. Op hun website zijn de Engelse vertalingen van de teksten te vinden en die zijn zeker een leesbeurt waard.
Dat bij D.A.M. de onderdrukking van het Palestijnse volk een vaak terugkerend thema is, zal niemand verbazen. Toch is het trio allerminst eenkennig te noemen. In hun teksten figureren evengoed humor, kritische bedenkingen bij de ondergeschikte rol van de vrouw of het herkenbaar relaas van een stuklopende relatie. De nederigheid en dankbaarheid waarmee ze zich in het afsluitende titelnummer uitlaten over en tegenover hun families en vrienden is buitengewoon ontroerend
Muzikaal bekent D.A.M. meteen kleur als Arabische hiphopgroep. De beats mogen dan klassiek en herkenbaar zijn, door de samples van Arabische melodieën (gezongen of gespeeld) dwingt de muziek meteen tot luisteren. Traditionele instrumenten als de ud, maar ook blazers, strijkers en zelfs harp- en sitarachtige klanken maken het klankpallet bijzonder fraai zonder dik te worden.
In het werken met de gekozen samples laten de drie van D.A.M. zich horen als een hiphopgroep met dat ietsje meer. Wanneer de basisgeluiden verknipt worden gebeurt dit steeds respectvol, zodanig dat het resultaat nog steeds een live gespeelde indruk maakt. Bovendien worden de samples van strofe tot strofe anders bewerkt en in 'Ya Sayidati' wordt de basismelodie in de begeleiding zelfs verder uitgesponnen naar het einde van een strofe.
Naar eigen zeggen is de groep ook beïnvloed door Franse rapacts als IAM en NTM en dat manifesteert zich op enkele nummers. Wanneer er in 'Al Huriye Unt'a' en het titelnummer wordt gekozen voor strijker- en andere synthesizerklanken worden deze referenties duidelijk. Opmerkelijk genoeg krijgt 'Mes Endroits', met de komst van gastrapper Nikkifurie van La Caution deels in het Frans gerapt, een uitgesproken Arabische productie mee.
Dat de tracks op 'Ihda' steevast een intelligent en pakkend meekrijgen, betekent niet dat er muzikaal geen beukende kandidaat-publiekslievelingen te bespeuren zijn. 'Da Dam' moet met de springerige volksdansallures een hele weide in beweging kunnen zetten en de massale stempartijen en de hoge vrouwelijke vocalen van het opzwepend ronddraaiende 'Hibuna Ishtruna' kunnen daar dan nog eens over trekken.
Het enige minpuntje op deze cd is het vanuit een dubby bas gestuurde 'Inkila' dat iets te stroef klinkt om de reggaesfeer waar te maken. Voor de rest is 'Ihda' is een prachtplaatje geworden dat tekstueel en muzikaal bijna van voor tot achter kan boeien, dat aanzet tot dansen, glimlachen, nadenken en (waarom niet) ontroering doorslikken. En dat is weinig hiphopgroepen gegeven.
Meer over D.A.M. (Dedication)
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
