Het Nederlandse ensemble Cube X werd tot nu toe vooral opgemerkt door metalfans. Toch is dat genre alleen een te nauwe aanduiding van een groep als deze, die bijvoorbeeld in vergevorderde mate gebruik maakt van improvisatie en elektronische effecten. Saxofonist Edward Capel zorgt voor pittige, wilde uitspattingen die alle kanten uitschieten. Younes Riad is de effectenman, die met joystick en laptop gepeperde effecten onder de bikkelharde gitaarriffs van gitarist en bandleider Thomas Martens plaatst. Tot slot vervolledigt Stef Broks dit kwartet met voortstuwende drumpartijen die het tempo van de nummers genadeloos de hoogte in jagen.
'Kanzi's Word List' is de debuut-EP van dit jonge ensemble. De titeltrack laat de groep in al zijn waanzin horen, waarbij in de eerste plaats Edward Capel met een indrukwekkende lijn uitpakt die continu aan kracht wint. De tweede track, 'Silence', laat een onwennige gitaarriedel boven een dolmakende elektronicalijn lopen, waarna ook drummer Stef Broks het even bont mag maken. Hoewel een interessant experiment, illustreert dit nummer waar de zwakte van Cube X als groep voorlopig zit: niet alle probeersels hebben genoeg richting en hoewel de sound initieel intrigerend is, wordt het basisidee van Younes Riad te lang gerokken. Ook door het nummer cyclisch op te vatten, wordt dat euvel niet verholpen. 'Slow Food', de middenste track, is een aangename ballade die aantoont dat Cube X niet noodzakelijk vast hoeft te houden aan heftige gitaarpartijen. Haar verstilde inhoud (met Martens in zachte doen) rijmt mooi met Capels geïnspireerde invulling, die de luisteraar helemaal mee op sleeptouw neemt. 'Galactic Improvise' is een dwingende collectieve improvisatie, die net voor ze teveel van het goeie lijkt voor te schotelen, gelukkig gas terug neemt. In 'The Fantastic Four from Hell' zijn de vocale geluidsexperimenten minder geslaagd en blijkt lijkt de sfeer iets te gekunsteld. Mocht de communicatie tussen de musici iets minder via de geijkte paden van composities verlopen, zou zowel de spontaniteit van de musici als het luisterplezier bij de toehoorder in belangrijke mate toenemen. In de improvisaties mist Cube X namelijk nog het vermogen tot samenspel dat binnen een band die werkt met vrije solo's nu eenmaal onontbeerlijk is.
'Kanzi's Word List' blijft anderzijds alles wat van een debuut-EP mag verwacht worden: het is een uitstekende proeve van waar dit jong kwartet allemaal toe in staat is. Dat dit schijfje daardoor iets van samenhang mist, is geen echt euvel. Als hun eerste langspeler evenveel kwaliteiten (misschien in iets meer verfijnde vorm) bevat als deze EP, wordt het een plaat om naar uit te kijken!
