In 2001 staken twee Vlaamse folkgroepen, Cro Magnon en (BUB), de koppen bij elkaar en componeerden een speciaal programma voor het Brosella folk-en jazzfestival. Gelukkig bleef het niet bij een eenmalige uitvoering. In 2003 maakten Pat Van Hemelrijck en Steven De Staercke van het Alibi Collectief immers een multimediaal programma (met videoprojecties, figurentheater,...) rond de 'Brosella Suite', die in verschillende culturele centra opnieuw werd opgevoerd. Voor de muziekliefhebber die er toen niet bij kon zijn, is er goed nieuws: de 'Brosella Suite' is nu ook verkrijgbaar op een door Geert Waegeman geproducede cd. Drieënveertig minuten lang, doorheen tien nummers die elk naar een bepaald plekje of gebouw in Brussel verwijzen, wordt de luisteraar meegenomen op een muzikale rondreis doorheen de hoofdstad. Het is een overweldigende, soms zelfs hectische reis die je de eerste keer enigszins gedesoriënteerd achterlaat. Maar wie de trip enkele keren opnieuw maakt, zal zich al snel beter thuis voelen in het Brussel van Cro Magnon en (BUB).
Een aantal tracks zijn qua structuur en instrumentatie tamelijk traditioneel. In opener 'Matongé' wordt de basismelodie van de doedelzak, die doet denken aan een slangenbezweerdersdeuntje, begeleid door o.a. accordeon, viool en hommel. 'Zuidertoren' is een eerder filmisch nummer met een heerlijk melancholische melodie (gespeeld door vibrafoon en mandoline), die de avondlijke eenzaamheid van de grootstad schitterend uitdrukt. Op andere tracks tappen Cro Magnon en (BUB) uit meer experimentele vaatjes. Het fluitwijsje 'Fanfare de l'Abattoire', dat eerder al verschenen is op de debuut-cd van (BUB), krijgt in de Brosella-versie een overdub mee van een scheurende, dissonante elektrische gitaar. 'Tram 44' is een geslaagde verklanking (met theremin-achtige synthesizergeluiden) van een tramrit, en op 'Place Flagey' is er naast synthesizer zelfs plaats voor elektronisch gesamplede drums. Het resultaat is meer dan behoorlijk: Cro Magnon en (BUB) bewijzen met verve dat elektronische klanken perfect kunnen worden gecombineerd met traditionele folkinstrumenten.
De 'Brosella Suite' refereert zowel naar het eerder conventionele folkgeluid van Olla Vogala als naar de experimentele ongedwongenheid van de Flat Earth Society. Alle nummers bulken van de muzikale ideeën en zijn onderling erg gevarieerd. Deze ode aan een stad met weerhaakjes is folk met weerhaakjes, en elke liefhebber van "wereldmuziek van bij ons" mag deze cd zeker niet links laten liggen.
Meer over Cro Magnon & (BUB)
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
