Soms worden stereotypen bevestigd zonder afbreuk te doen aan de integriteit van de artiest. Wie de muziek van Cristina Zavalloni wil omschrijven als zangerig, charmant en zalig licht komt dicht in de buurt van de Italiaanse clichés, maar in het geval van Zavalloni kloppen ze wel. De beheersing van het vocale apparaat is bij haar indrukwekkend. Ze heeft een opvallend gecontroleerde hoogte waardoor ze ook in die regionen heel speels kan klinken. Even opmerkelijk is de rijkheid van haar middenregister. Hier laat ze echo's horen van de kracht van Irène Aebi waarbij ze haar repertoire nog uitbreidt met scatten, flarden vocale percussie en heel direct zingen waarbij de ademhaling deel gaat uitmaken van de muziek.
Ondanks deze indrukwekkende en natuurlijk klinkende mogelijkheden blijven de songs centraal staan. Zavalloni pakt nooit uit en ook de solo's van de instrumenten zijn ondergeschikt aan de verleiding van de melodie. De aanwezigheid van klarinet en trombone wordt niet gebruikt om complexe arrangementen te bouwen. Ook deze opvallende kleuren worden aangewend om de stem te vergezellen en daarmee het spontane en het lichte van de muziek nog te versterken.
Bijzonder fraai zijn de ritmische, vaak iets snellere songs zoals 'Nati per Adeguarsi', Trila dos Caranguejos' of 'Istini Languidi a Riposo in Attesa', composities van pianist Stefano De Bonis en Zavalloni zelf. De heldere en catchy speelsheid van de melodie en de harmonie, gecombineerd met de aanstekelijke ritmische drive bezorgen deze stukken het aureool van een Leonard Bernstein aria, ergens halverwege opera en musical.
Wanneer de muziek van sfeer verandert, kan Zavalloni haar stem in een andere plooi leggen. Voor de wiegende weemoed van 'Bastava Quel Cielo' en het (smaakvolle) sentiment van het chansonachtige 'Bouqueirão' wordt haar stem iets heser. Het dichtst bij de jazz liggen nummers als 'Amore Mio Mannaggiatte' (met een vleugje volksmuziek) en vooral 'Have Yourself a Merry Little Christmas' dat ze in duo brengt met De Bonis. Door de tempoveranderingen blijft de muziek leven en belanden de muzikanten nooit in de meligheid.
Echte muzikale potten worden er op 'Idea' niet gebroken, maar de vocale kwaliteiten van Zavalloni en de sympathieke en bij momenten erg verleidelijke muziek zorgen wel voor vijfenveertig minuten zangerige charme.
Meer over Cristina Zavalloni
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
