Confuse the Cat roert graag in de hutsepot van Gang of Four, The Clash en Fugazi. Gewapend met een stel galmende gitaren en melancholische vocalen zette het puike 'We Can Do It' uit 2006 de Belgische postpunkers op de kaart tussen Interpol en Maxïmo Park. Net zoals zijn voorgangers is 'Kericky' nogal sterk geënt op de jaren tachtig, maar de plaat legt een verfrissende muzikaliteit aan de dag die herhaaldelijke beluistering zeker kan rechtvaardigen.
Het loepzuivere triumviraat 'Koi', 'Get the Bullets' en 'Paul's Eyes' staat bol van de echoënde gitaarmelodieën, emotionele teksten en jachtige ritmepartijen. Hoewel de groep het warm water niet opnieuw uitvindt, staat het buiten kijf dat Confuse the Cat bewonderenswaardig werk levert. Zo grijpen de atmosferische passages in 'CU On the Money' genadeloos naar de keel en haalt ook de rest van de plaat een hoog niveau. De heren weten echter nog het meest te overtuigen als ze buiten de lijntjes kleuren. Het pikzwarte 'Jackal At 10 O'Clock' is een knipoog richting Apse waar repetitieve drums en bassen bedolven worden onder noise en hypnotiserende gitaareffecten. Nog een klepper blijkt 'Black Birds', een acht minuten durende dubexcursie die de luisteraar meezuigt in een web van stuwende ritmes en noisy gitaren. Het geeft aan dat de groep nog veel meer in zijn mars heeft dan men zou denken.
Confuse the Cat trekt de positieve lijn van zijn vorige plaat ongedwongen door. De herkenbare, breed uitwaaierende melancholie van 'We Can Do It' krijgt op 'Kericky' het gezelschap van enkele donkere klankescapades die het geheel van een extra dimensie voorzien. Als de band zich nog iets meer kan onttrekken aan de schaduw van zijn grote voorbeelden, dan ziet de toekomst er rooskleurig uit.
Meer over Confuse the Cat
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
