Cold War Kids is het soort groepje waarrond op MySpace en andere blogs eind vorig jaar een hype gecreëerd werd. Nu brengt het indierockkwartet uit Californië hun debuutalbum 'Robbers and Cowards' uit en kan het de hype slechts gedeeltelijk rechtvaardigen. Het moet gezegd dat de zang van Nathan Willet bijzonder aanstekelijk is, maar het album tapt te vaak uit dat melodische vaatje om volledig te overtuigen.
Willetts warme stem met een opmerkelijk zuiders accent mengt een portie soul met dynamiek en dat levert uitstekende songs op als de ongelooflijk catchy single 'We Used to Vacation' en het in piano gedrenkte 'Hang Me Up to Dry'. Die zachte piano komt wel vaker terug, samen met gitaren die in een postpunksfeertje rondwaren. Neem daarbij rollende drums met een start-stop ritme en het succes van bovenvermelde songs moet niet verder verklaard worden. Dat rijtje gaat zo door tot het eveneens zeer aangename 'Passing the Hat'. Dan komt dat jammere moment waarop het gevoel opduikt dat het allemaal wel leuk is, maar dat er ook wel eens een frisse wind mag komen aanwaaien. Die frisse wind komt echter uit de verkeerde richting want samen met het tempo verdwijnt vanaf dan ook de fut uit 'Robbers and Cowards'. 'Robbers' mag dan een melancholische inslag hebben, een prachtnummer is het niet. Verder heeft Willett het in zijn nummers over het al dan niet fictieve leven, behalve in 'Hang Me Up to Dry', waar hij een huwelijk vergelijkt met de was.
Als 'Robbers and Cowards' vergeleken moet worden met de was, dan mochten de felle kleuren beter gescheiden worden en mocht de was op een lagere temperatuur wat langer draaien. Het blijft echter een plaat met een frisse sound die aangenaam is om te beluisteren. Een mens legt voor minder een schijfje op.
Meer over Cold War Kids
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
