Als er een Belgische band is die zichzelf zowat elk album heruitvindt, dan is dat zonder twijfel het eclectisch instrumentale kwartet Codasync. Elk album van deze heren klinkt anders en tegelijk vertrouwd, vooral door het feit dat de jongens iedereen telkenmale compleet op het verkeerde been zetten met geschifte tempowisselingen, uitgebreide klanktapijten en plotse gewelduitbarstingen. Nochtans blijft het geheel natuurlijk verder vloeien, en het is precies die kunst die Codasync een paar strepen voor geeft op de concurrentie: waar anderen falen om de aandacht te grijpen, lukt dat hier wonderwel.
'Pan Aroya' is waarschijnlijk het meest psychedelische werkstuk van Codasync tot dusver. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van zweverige gitaareffecten en hoewel er links en rechts nog steeds ongenadige metalriffs en -passages opduiken, is dat trippy effect iets dat de hele plaat door blijft ademen. Dat de meeste tracks behoorlijk uitgesponnen zijn, doet vermoeden dat dit bezwerende effect ook de opzet was.
Opener 'Martial Bonetain' is nog erg ingetogen, en ook opvolger 'Scarab Robot Dance' begint vrij relaxed, met een openingsriff die doet denken aan het progressieve werk van Mastodon. Dat blijft niet duren, en al snel volgen de tempowisselingen elkaar op waardoor een argeloze luisteraar van de ene verrassing in de andere valt. 'Chraham and Idonis' heeft zo een lompe stonerriff, die geregeld doorbroken wordt met kietelende gitaarakkoorden en aanzwellende riffs, die nooit tot explosie komen wanneer iedereen verwacht.
Net zoals voorheen doet Codasync waar ze goed in zijn: links gaan wanneer iedereen rechts verwacht en omgekeerd, maar met zo'n naturel dat elke song – ondanks de complexiteit en intricate opbouw – heerlijk de gehoorgang binnenloopt. Makkelijke muziek is het misschien niet, maar het klinkt alvast als een klok. Elke muzikant krijgt trouwens de aandacht die hij verdient, en ook al lopen er soms verschillende melodieën, riffs en ritmepatronen door elkaar, toch blijft alles netjes en helder klinken, en precies dat sleept iedereen mee in dit wondere universum.
'Pan Aroya' is tot dusver ontegensprekelijk het psychedelische meesterwerk van Codasync, maar het is telkens gebleken dat de band zichzelf nooit herhaalt en iedere keer een compleet andere kant op gaat. Het wordt dus afwachten wat de toekomst brengt, maar 'Pan Aroya' is opnieuw een absolute aanrader voor liefhebbers van avontuur.
