Het verhaal van Cloon begon enige tijd terug. Zo'n vijf jaar terug staken vier muziekfreaks de koppen bij mekaar om energieke, hoekige rock te maken. Dat brengt hen niet enkel bij zanger van Daisy Temple en energieke frontman Tom Claus, maar leidt tevens tot het nevenprojectje Bulls on Parade (een Rage Against the Machine-tribuut). Na enkele stevige demo's heeft Cloon nu ook de grotere stap gezet. Een nieuw management resulteerde in een eerste titelloze plaat met vijf heerlijk rommelende nummers. De band heeft geopteerd voor de 'kort en krachtig'-aanpak en heeft zich gelukkig niet verbrand aan het forceren van minder goede songs om een volledige plaat samen te stellen.
Wie herinnert zich nog het Drie Biggetjes-verhaal van humorrockers Green Jelly? Cloon neemt het iets ernstiger, maar zoekt muzikaal wat hetzelfde vaarwater op. Snedige, hoekige nummers met gevatte en energieke riffs worden met veel volume op de luisteraar afgevuurd. Daarbij spelen vooral een vrij hoge, grillig schreeuwende zang en een loodzwaar grollende bas een voorname rol. In opener 'Non Believer' klinkt dat allemaal nog goed verteerbaar, maar opvolger 'Armageddon' is een ware uppercut waarbij een fel geschreeuwd "this is armageddon" niet mis te verstaan valt. Maar wat vooral opvalt is een prima gevoel voor melodie en songopbouw die de vijf nummers dat tikkeltje uitdagendheid meegeven. Laat dan nog die typische Rage Against the Machine-baslijnen overheersen, Cloon heeft veel meer te bieden. Zo opent 'Burn Rubber Blues' met een reggae-achtig, rommelig gefrutsel om in een plotse schreeuw en explosie van gitaren uit te barsten. Wat volgt is een leuk wandelend, vuilbekkend nummer dat zowel op de lachspieren als op het opgehitst gemoed werkt (klinkt daar niet even TC Matics "Oh la la la"?). Het daaropvolgende 'Phantom Days' is wederom een pure kaakslag en biedt energiek gitaargeweld. Een mooie opbouw richting refrein en dan plots een felle riff in tegenmaat maken dit nummer erg gebald. "Never surrender to the pain of your chest with a taste of blood in your mouth." Dit om maar te stellen dat deze vier heren gerust houden van een gezonde dosis lachwekkende dramatiek en dat op muzikaal gebied prima gestalte weten te geven.
Cloon plaatst zich met volle overtuiging onder de noemer 'alles komt terug'. Wie zich thuis voelt bij bands als Tool, Primus, Rage Against the Machine of zelfs Pro Pain hoeft zich geen zorgen te maken. Dankzij Cloon komen de hoogdagen van bovengenoemde bands gevaarlijk terug dichtbij. Dit is een prachtig en veelbelovend plaatje.
Meer over Cloon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
