Dallas Green heeft een verleden in de Canadese posthardcoreband Alexisonfire, maar als City and Colour bracht hij sinds 2005 een aantal meer dan verdienstelijke soloplaten uit. In de loop der jaren evolueerde 's mans doorleefde singer-songwriter langzaam in de richting van rijk gearrangeerde folkrock. 'The Hurry and the Harm' gaat verder op dat elan.
Het lichtvoetige 'Commentators' is ergens halverwege de tracklist terug te vinden, maar kan gerust als intentieverklaring dienen: “I don't want to be revolutionary / No, I'm just looking for the sweetest melody”. Zwierige baslijntjes en huppelende drums vormen het ideale decor voor Greens zachtmoedige gitaarspel en hese frasering. Ook 'The Lonely Life' krijgt een uptempo jasje aangemeten, maar de titel geeft aan dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is.
Tekstueel schippert 'The Hurry and the Harm' heen en weer tussen voorzichtig hoopvol (“I ain't afraid of dying” in 'Harder Than Stone') en uitgesproken zwartgallig (“There is darkness roaming through everything” in 'Ladies and Gentlemen'). De majestueuze instrumentatie drenkt de plaat in gloedvolle melancholie. De galmende gitaaraanslagen en frêle zangharmonieën van het slepende 'Paradise' worden gelardeerd met langgerekte orgelklanken en minimalistische percussie.
De opzwepende drums, zoemende bassen en gedempte gitaarmotiefjes van 'Thirst' barsten open in een heerlijk meanderend refrein. Net zoals op voorganger 'Little Hell' kan Dallas Green helaas het hoge niveau niet over de volledige lijn aanhouden. Het kabbelende 'Of Space and Time' glijdt eerder onopgemerkt voorbij, terwijl 'Two Coins' te weinig weerhaken bevat om een speelduur van vijf en een halve minuut te rechtvaardigen.
'The Hurry and the Harm' heeft niet de pretentie om een meesterwerk te zijn, maar getuigt wel van een uitstekend gevoel voor melodie en compositie. Dat daarbij niet alle songs van hetzelfde kaliber zijn, neemt men er voor lief bij. City and Colour heeft opnieuw een uitgebalanceerd werkstuk afgeleverd waar liefhebbers van fijngevoelige gitaarrock wel raad mee zullen weten.
