De Amerikaan Chris Brokaw verdient het om even zijn cv aan te halen. Als voormalig lid van psychedelische undergroundbands als Come of Codeïne en medemuzikant bij ondermeer Karate, Evan Dando of Steve Winn heeft de man zijn sporen in de indiescène meer dan achtergelaten. In tussentijd heeft de veelzijdige muzikant ook op zijn eentje een mooie carrière opgebouwd. Deze derde soloplaat is een intens werk waarop de troubadour moeiteloos zijn ziel bloot legt. Een zweem van hoopvolle melancholie hangt over de twaalf liedjes die 'Incredible Love' opsieren.
Voor het eerst staaft Chris Brokaw zijn songs met een volledige band en elektrische instrumenten, wat meteen voor een rijk en vol geluid zorgt. Dankzij medewerking van ondermeer David Curry (Empty House Collective) en Jeff Goddard (Karate) is vooral het eerste deel van deze plaat warm ingevuld. Toch wordt 'Incredible Love' nooit te overdonderend en houdt Brokaw de vinger aan de pols. Het merendeel van de instrumentale partijen is dan ook door de man zelf ingespeeld. Zo bloeit 'Move' open vanuit een akoestische basis in overdonderende, uptempo rock. Hoewel de zachte stem van de troubadour mooi recht blijft en, aangevuld met virtuoos spel op de sixstring, voor een zachtaardig Americana gevoel zorgt, kent de muzikant duidelijk iets van songstructuren af. Stevig gitaar-, drum- en baswerk klimt op tot een bombastisch kader waarin scherpe hoekjes en kantjes vakkundig afgevlakt worden. Ook het sierlijke 'The Information Age' groeit uit tot een groteske symfonie van in mekaar geschoven, instrumentale bijdragen en teert op een refrein van leuk ontdubbelde zangpartijen. Zelfs de Suicide cover 'I Remember' komt intens over, ondersteund door een kil distortiongeluid dat aanvullend in plaats van overstelpend werkt. Vanaf dan is het echter gedaan met rocken (de voor Europese fans bijgevoegde bonus 'Through the Roof' niet meegerekend). Dobrogitaar en subtiele, akoestische partijen worden de sfeermakers en zorgen, zeker in het quasi instrumentale 'Whose Blood' of 'Gringa' voor zacht en subtiel werk. De rootsy woestijnsfeer steekt de kop op. Daarmee moet Chris Brokaw wel inboeten aan toegankelijkheid. In een heerlijk uptempo bluegrass nummer als 'Cranberries' laat de man zich nog even gaan, maar dan is de spanning er uit. 'Incredible Love' manifesteert zich meer en meer als plaat voor liedjespuriteinen, die in het dikke songboekje zeker ook hun gading zullen vinden. Introverte partijen zijn sober, maar mooi in mekaar gezet en Chris Brokaw ontplooit zich als zachtmoedig singer/songwriter. Ondersteuning met viool in het afsluitende 'My Idea' vervolledigt het plaatje: "Well I see that we're coming to the end of the affair / can we pretend that it was you on the receiving end / and tell our friends that it was my idea".
Op het veelzijdige 'Incredible Love' toont deze muzikant vele gezichten. Zonder zich te buiten te gaan aan al té introverte mijmeringen of té stevig rockgeweld, bevat dit schijfje een boeiende dynamiek. Chris Brokaw mag deze pluim gerust bijsteken op zijn toch al rijk bevederde hoed.
Meer over Chris Brokaw
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
