De meest geflipte grindcore/deathmetalband van het noordelijk halfrond is terug na hun wel erg puike 'Xenosapien'. Deze heren gooien in al hun extremiteit een hele zwik genres in de mix, verdraaien vervolgens elke conventie en weten en passant ook nog eens liedjes te pennen die verrassend catchy zijn. 'Misled by Certainty' borduurt verder op de blauwdruk van 'Xenosapien', al is deze opnieuw iets geschifter dan zijn voorganger.
Cephalic Carnage is waarschijnlijk een van de lastigste bands om te definiëren. Waar anderen genoegen nemen met een enkele muziekstijl door te trekken, halen deze jongens geregeld warse songstructuren, bizarre samples, geschifte teksten en een forse dosis razernij door de mangel en alles klinkt toch op en top Cephalic Carnage. Wanneer de band doortrekt, gaan de drums aan een bizar snel tempo, geven de gitaren tussen de loodzware riffs plotseling blijk van atonale rustpunten en boven dat alles mag frontman Lenzig Leal zijn onwaarschijnlijke brulstrot bovenhalen.
De bijzonder chaotische edoch onnavolgbare stijl van een 'Lucid Interval' mag dan al meer achterwege blijven ten voordele van meer doorzichtige songs, easy listening zal Cephalic Carnage nooit produceren. Hun parodie van het emogenre 'Dying Will Be the Death of Me', was de meest toegankelijke song ooit, en toch slopen er vreemde tempowisselingen en atypische breaks in het geheel. Die twee zijn ook hier meer dan voldoende aanwezig, en de band springt soms zo frenetisch van de hak op de tak dat een nietsvermoedende luisteraar genadeloos van de sokken zal geblazen worden. Maar toch klopt elk nummer als een bus, en te midden de ogenschijnlijke chaos vindt men dan puike songs die na een tweetal luisterbeurten blijven hangen.
Wat ook weer gebleven is, zijn de bizarre titels: 'Raped by an Orb', 'Dimensional Modulation Transmography' of prijsbeest 'Aeyeucgh!', die garant staan voor een potje onvervalste beukmuziek met een fikse hoek af. De band drijft het geheel niet zo ver als een Dillinger Escape Plan, maar dat maakt hen ook meer verteerbaar, al blijft dat laatste natuurlijk erg relatief.
Met 'Misled by Certainty' heeft Cephalic Carnage een mooi vervolg gemaakt op klasseplaat 'Xenosapien'. Die laatste was misschien als geheel iets sterker, maar het staat alleszins vast dat de heren ook deze keer een uiterst smakelijk potje waanzin hebben gebrouwen.
