Wanneer iemand even nagaat welke band bijzonder veel invloed heeft gehad op generaties black metalfanaten, dan moet die wel bij het Zwitserse Celtic Frost uitkomen. Begin jaren tachtig verzonnen bassist Martin Eric Ain en gitarist/zanger Tom Gabriel Fischer immers openlijk occulte muziek, compleet met voor die tijd harde tonen en ruwe zang. Maar na een vijf albums verdween Celtic Frost door onenigheid tussen de twee breinen. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en anno 2006 staat Celtic Frost er weer. 'Monotheist' is zelfs allesbehalve het resultaat van een snelle reünie voor geldgewin, maar een ware triomftocht voor duistere muziek. Veel pakkender schijfjes zullen er dit jaar niet meer verschijnen.
Celtic Frost heeft bewust niet teruggegrepen naar de klank en speelstijl van weleer. 'Monotheist' is in vergelijking met vroeger werk behoorlijk traag. De zijstapjes naar electro en industrial die Thomas Gabriel Fischer maakte met Apollyon Sun duiken ook hier regelmatig op. Dat draagt enkel bij aan de kilheid van het geheel. Dit album klinkt koud, zwaar en donker en dat was volgens beide heren volledig de bedoeling. Fischer is nooit een wereldzanger geweest, maar zijn ruwe, half-declamerende zangstijl werkt hypnotiserend. Wanneer hij in 'Progeny' brult "I am you / Stillborn" loopt het angstzweet over menig rug. Uiteraard kon ook een ode aan magisch grootmeester Aleister Crowley niet ontbreken, wat hier in de vorm wordt gegoten van 'Os Abysmi vel Daath'. Celtic Frost schuwt het experiment niet en vaak duikt een gastzangeres op die Thomas extra ondersteuning geeft, zoals in 'Drown in Ashes'. De gitaarklank is bijzonder herkenbaar: superzwaar en schurend, tot hypnotiserend toe door de herhaling van bepaalde thema's. Celtic Frost bewaarde echter het beste voor het laatste: een imposant drieluik ('Totengott', 'Synagoga Satanae' en 'Winter') waarin de band alle registers opentrekt, desolaat van start gaat, de vloedgolf laat aanzwellen en vervolgens alles laat uitsterven, zoals een atoomexplosie en de daaropvolgende nucleaire winter.
'Monotheist' is zonder enige twijfel een waar kunstwerk van twee briljante muzikale breinen die met noch zonder elkaar kunnen leven. Het valt te hopen dat Celtic Frost aan een tweede jeugd begint, want wat te horen is op 'Monotheist' is zonder meer genialiteit in haar puurste vorm.
Meer over Celtic Frost
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
