De groep Celebration is het derde geesteskind van Katrina Ford en haar man, de veelzijdige muzikant Sean Antanaitis. De twee worden verder aangevuld door drummer David Bergander. Dit debuutalbum bewijst meteen dat we te maken hebben met een uitermate geflipt trio. Het punkverleden van het huwelijkspaar blijkt met de nieuwe groep voorgoed begraven. De twee surften eerst mee op de eclectische, expressionistische punkgolven van Jaks, om vervolgens twee albums de wereld in te sturen met het nog pessimistischere en meer duistere Lovelife. Pessimisme of duisternis lijken voor dit nieuw project minder een rol te spelen, maar dit album als eclectisch bestempelen zou geen understatement zijn.
Opzwepend, druk en ongelofelijk dynamisch. Zo blaast het openingsnummer 'War' door de luidsprekers. Het nummer wordt geleidelijk aan opgebouwd met stuiptrekkende drums, gevolgd door een nerveus, swingend orgeldeuntje. Wanneer zangeres Ford erbij komt wordt het geheel er niet rustiger op. Ford experimenteert er op los door naar hartenlust te schreeuwen, jammeren of huilen als een wolvin. Dat deze vrouw ooit in een interview vertelde dat ze als een man wil klinken, maakt het geheel er alleen maar vreemder op. Ford is niet het enige bewonderenswaardige van Celebration. Minstens even spectaculair is multi-instrumentalist Antanaitis. Behalve de drums speelt hij elk instrument op het album en dat zijn er heel wat: een armada van orgels, gitaren, bas, accordeon, enzovoort. Over het algemeen worden de nummers steeds een zelfde structuur. Het orgel of de drums leiden het geheel in, gevolgd door een langzaam aan opgebouwd maar doorgedreven muzikaal geëxperimenteer van Antanaitis. De verschillende instrumenten worden door elkaar gesmeten en botsen met de haast zenuwslopende stem van Ford. Dit resulteert voor nummers als 'Ancient Animals' in een expressionistisch gerommel waarbij de melodie absoluut geen rol lijkt te spelen. Het geheel springt van de hak op de tak waardoor het soms moeilijk is de aandacht erbij te houden. Op andere momenten lijkt het trio even terug met de voeten op de grond te komen. Zo blijft 'Holiday' tussen de exploderende klanken toch haar melodie en harmonie bewaren. In 'Good Ship' lijkt de strijd tussen de instrumenten van Antanaitis en de stem van Ford zelfs even stilgelegd. Dit nummer overdondert met een zwoele pianopartij en een serene Ford. Af en toe wordt er kort een nieuw element toegevoegd of lijkt drummer Bergander een kleine aanval van epilepsie te krijgen. Mede verantwoordelijk voor deze momenten van harmonie zijn waarschijnlijk David Sitek en zijn groep Tv On The Radio, die aan nummers Als 'Good ship' en Holiday' hun stemmen en instrumenten leenden.
'Celebration' is een album dat beweegt en doet bewegen. De voorraad nieuwe elementen die voortdurend in de nummers worden toegevoegd lijkt oneindig en ook dankzij de zang van Ford blijft het geheel boeien. Toch wordt dit soms ook gewoon teveel. Omdat elk nummer zo bombastisch overladen is met muzikale experimenten, is er ook geen enkel nummer dat er echt uit schiet. Celebration weet wel de aandacht te trekken, maar dat wil niet zeggen dat ze die ook heel de tijd kunnen houden.
Meer over Celebration
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
