De jonge Chan Marshall is niet aan haar proefstuk toe. Waar deze prille singer / songwriter op haar vorige zes (!) platen nog veel in de richting van blues en introverte liedjes neigde, trekt de dame op 'The Greatest' van leer met een stevige portie countrysoul. Begenadigd met een stem die het midden houdt tussen Sinead O' Connor en Norah Jones en met een entourage van topmuzikanten uit de Memphis scène, levert dat een pracht van een sfeerplaat op die zo geschreven lijkt voor een intiem en romantisch avondje.
Enige zelfzekerheid is bij Cat Power op zijn plaats. Een lelijke hanger met gouden boxhandschoenen op de hoes van een plaat die de titel 'The Greatest' draagt (en géén verzameling beste hits is), is niet meteen het toonbeeld van nederigheid. Geheel terecht, zo blijkt al na de eerste tonen van dit fijne schijfje. Chan weet immers te ontroeren met haar trage, souljazz-getinte muziek. Innemende partijen op piano, zachte gitaarmelodiën en schuifelende drums worden mooi opgeluisterd met hammond, jazztrompetjes of gladde strijkers. Zo rijpt het heerlijke 'Lived in Bars' op een zachte tenorklarinet en een wandelend pianospel, om vervolgens open te bloeien tot een wijds klinkend, emotioneel omkaderd popnummer. Hoewel de warme, hese en erg volgroeide stem van deze prille brunette neigt tot slepende avondmuziek, gaat het er op 'The Greatest' duidelijk niet altijd even traag en weemoedig aan toe. 'Could We' is een heerlijke uptempo ballade en het vlotte 'After it All' is opgesmukt door een uit de saloon weggekaapte pianist. Voor die uiterst spitsvondige instrumentale partijen werd overigens beroep gedaan op grote helden als Mabon 'Teenie' Hodges (Al Green), Steve Potts (Booker T. and the MG's) of Leroy Hodges, die hun eigen hoofdstuk in de geschiedenisboeken van de Memphissoul mogen schrijven. Daardoor wint compactheid het van overdaad bij de muziek van Cat Power. Zo biedt het enkel op akoestische gitaar begeleide, kort gedempte 'Hate' veel ruimte voor de vocale ontwikkelingen van Chan Marshall. Zelfs wanneer de klemtoon op country in een liedje als 'Empty Shell' de bovenhand neemt via mondharmonica en vedel, blijft de sfeer ingetogen en intiem. Dat komt de gevoelsmatigheid enkel ten goede.
Hoe Cat Power er toe komt om af te schrikken met zo'n oerlelijke hoes, mag een raadsel zijn. De muzikale inhoud is namelijk ontzettend mooi en subtiel. Terwijl deze jonge Amerikaanse zo mee in het rijtje kan stappen van de grote karaktervolle souljazz zangeressen, bewandelt ze met haar country-uitstraling toch een geheel eigen, uiterst sfeervolle weg. 'The Greatest' is daarom best te genieten met een donkere, vol gerijpte Shiraz.
Meer over Cat Power
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
