Cartel Deluxe is terug van weggeweest. Het Antwerpse funkcollectief rond Jan Van Vugt (aka Dj Juanito Infinito), producer/muzikant Tom De Jonghe, zangeres Sofie Van Vugt en zanger Stefan Matthieu scoorde in 2002 een bescheiden hit met het album 'Ultralove' en maakte de jaren daarop heel wat festivals en clubs onveilig met een fel gesmaakte live-tournee. Pas dik zes jaar later ligt de nieuwe plaat 'Off Center' in de winkel.
Voor 'Off Center' stak de bende van Dj Infinito de oceaan over om in Minnesota samen met enkele muzikanten van The Revolution, de welbekende begeleidingsband van Prince, het beste te halen uit de demo's die ze de jaren voordien bijeengeknutseld hadden. Matt Fink (toetsen), Eric Leeds en Greg Boyer (beiden op sax) deden hun ding en met deze bijdrages dook Cartel Deluxe opnieuw de homestudio in om het nieuwe album definitief vorm te geven met de hulp van bevriende muzikanten van eigen bodem.
Het resultaat is jammer genoeg niet wat men er van verwacht na al die tijd en moeite. Het nieuwe Cartel Deluxe-geluid klinkt, ondanks de grote schare live-instrumenten, zielloos en mist van bij de openingstrack 'I've Got a Crush On You' muzikale body en de spreekwoordelijke ballen. De band heeft blijkbaar zoveel tijd gestoken in het perfectioneren van de studiomix dat ze onderweg alle vette beats, zweterige grooves en opwindende baslijnen wegvijlde. Wat overblijft, is een collectie popclichés in een pseudo-zwoel funkjasje. Neem bijvoorbeeld 'Blush', waar een tot in de hoeken gevuld stereobeeld niet kan verhinderen dat de luisteraar al na de eerste strofe onbedaarlijk begint te geeuwen. Als zanger Stefan Matthieu vervolgens als een mislukte Barry White in de microfoon begint te hijgen, is het inderdaad blozen geblazen, maar dan om de verkeerde redenen. 'Eyes Wide Open' en 'Toot Toot' zijn twee voorbeelden van vocale lichtgewichthouse met disco-invloeden die op zich gemakkelijk in het oor liggen, maar nooit echt indruk maken. De niet onverdienstelijke ballad 'Fly Me Away From Here' en het naar Jazzanova knipogende 'Really Read My Mind' doen nog even vermoeden dat er beterschap op komst is, maar als het housy 'Time Will Tell' door de boxen schalt, blijkt ook dat ijdele hoop. 'Dancin' Bob' klinkt vervolgens verrassend elektronisch en zet met een stevige 4/4 beat en een leuke retrobaslijn wel aan tot voorzichtig schuifelen, maar ook hier is Matthieu's flauw seksgewauwel er te veel aan. De lekker stampende housetrack 'Everybody in the Place' mag er met een schare funky blazers tot slot best wezen, maar bevestigt eerder dat er meer in zat, dan dat het de kers op de taart vormt.
Met 'Off Centre', dat met zijn titel en cd-hoesje ietwat stuntelig verwijst naar het basketbalveld, gooit Cartel Deluxe dan ook een 'airball'. De plaat zet een geluid neer dat, ondanks de hedendaagse knoppenspielerei, hopeloos gedateerd klinkt. Er mag dan wel een zweem van hitpotentieel in bepaalde tracks zitten, op dit album is er weinig te bespeuren dat het hart sneller doet kloppen. Cartel Deluxe heeft hoorbaar veel getalenteerde muzikanten in huis, maar is met dit soort platen gedoemd om een eeuwige belofte te blijven.
Meer over Cartel Deluxe
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
