Toen het Zweedse duo Niclas Flinck en Carl Westholm in 1997 Carptree oprichtten, was hun mission statement "goede en soms catchy melodieën combineren met dramatische en progressieve arrangementen". Met hun gelijknamige debuutalbum uit 2001 werkten ze dit concept uit tot nog vrij toegankelijke symfonische artpop, maar in 2003 gingen ze met hun album 'Superhero' veeleer in de richting van progrock met meer diepgang en dynamiek en vooral een donkerdere sfeer. Op hun nieuwe album 'Man Made Machine' werken de Zweden dit genre nog verder uit. Ze lijken eindelijk hun eigen stijl bereikt te hebben: donker en symfonisch, tussen progressieve pop en progressieve rock.
Carptree trakteert de luisteraar op mooie composities, kleine symfonieën met veel dynamiek. Progressieve-rock-pioniers Genesis, Yes en Pink Floyd zijn duidelijke invloeden ('The Man You Just Became' is pure melodramatische Genesis), maar Westholm noemt ook jazzpianist Keith Jarrett en heavy metal bands als het Zweedse Opeth als belangrijke inspiratiebronnen. Westholms piano geeft de songs dan ook een heel eigen touch. In het titelnummer bijvoorbeeld, een somber nummer met slepende drums, speelt zijn piano een dreigende rol. In 'The Weakening Sound', het hoogtepunt van dit album, wekt Westholm met zijn bijna klassieke pianomelodie juist een heel intieme sfeer op, mede door de begeleiding van synthetische strijkers. In de helft barst het nummer open: het achtergrondkoor dringt zich op, de drums zetten hun schouders onder de melodie en de piano gaat een versnelling hoger met heerlijk fladderende melodielijnen. Flincks lichte, hoge en tegelijk indringende stem houdt zich met succes staande boven al dit geweld. Westholm, die klassiek geschoold is, dirigeerde overigens voor dit nummer zelf het Trollhättaner kamerkoor.
De basis voor Carptrees muziek wordt gevormd door de piano van Westholm en de stem van Flinck, maar er worden nog heel wat andere instrumenten gebruikt. Sinds het vorige album werkt Carptree met het No Future Orchestra, een groep muzikanten die het Zweedse duo instrumentaal ondersteunen. Gitaar, bas, drums, harmonica en achtergrondkoor worden allemaal door dit orkest voor hun rekening genomen. Ze vormen niet echt een band, aangezien ze voor het album nooit samenspeelden. Westholm werkt immers altijd individueel met een muzikant tijdens de opnames. Deze vreemde werkvorm is maar één van de afwijkende elementen in Carptrees muziek. Elke song van 'Man Made Machine' heeft wel iets vreemds. Is het niet een rare plooi van Flincks stem, dan is het wel een onverwachte harmonica tussen het piano- en drumgeweld. Andere songs verrassen door hun bijzonder sombere sfeer, krachtige dynamiek of gillende elektrische gitaar (in het hectische 'In The Centre Of An Empty Space'). En dan is er nog het korte Beatles-achtige 'The Recipe', dat enigszins uit de toon valt met zijn eenvoudige melodie en harmonica-begeleiding.
'Man Made Machine' is geen toegankelijk album, maar het beluisteren ervan loont de moeite. Vooral Westholms piano is briljant en zorgt in heel wat songs voor muzikaal vuurwerk. Het resultaat is een album vol "goede en catchy melodieën met dramatische en progressieve elementen".
Meer over Carptree
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
