De Duitse componist Carlos Veerhoff is in 1926 in Argentinië geboren. Zoals vele componisten van deze generatie tracht ook hij in zijn composities zijn sociaal maatschappelijk engagement tot uitdrukking te brengen. Hiermee kan hij vergeleken worden met componisten als Henri Pousseur, Konrad Böhmer en Luigi Nono.
Het is misschien ongewoon maar in alle werken op deze cd heeft het koor een belangrijk aandeel. Ongewoon omdat - behalve in Scandinavië - de koormuziek zich vaak situeert in de marge van het muziekleven waardoor een vicieuze cirkel onstaat: er wordt (zeer) weinig geschreven voor koor omdat het nauwlijks in de belangstelling komt, wat de situatie alleen maar bestendigt uiteraard. Gelukkig dus dat er een label als Col Legno is dat de moed heeft niet alleen om hedendaagse muziek te promoten maar ook de koormuziek een kans geeft.
In het eerste werk 'Alpha – Zeta' drukt Veerhoff zijn bewondering uit voor de menselijke geest: in het tot stand komen van een samenleving gebaseerd op communicatie was het alfabet een belangrijke realisatie. Merkwaardig is dat hij op het niveau van de tekst door het alfabet af te lopen wel klanken creëert maar niet de zo door hem bewonderde communicatie. De muziek is voor koor a capella en is mooi opgebouwd met degelijk vakmanschap. De schrijfwijze voor koor is atonaal maar wel traditioneel in die zin dat er nagenoeg geen vernieuwende klanken worden aangewend. De uitvoering door het 'Chor des Mitteldeutschen Rundfunks' is bijzonder geslaagd: ondanks de technishe moeilijkheden slagen ze er op overtuigende wijze in om de muzikaliteit te laten primeren.
De hoofdbrok van deze cd is de zesde symfonie met als titel "Desiderata". Deze symfonie is een ode aan het humanistisch gedachtengoed waarin de pogingen van de mensheid voor een betere wereld worden bezongen, met onder andere citaten uit het charter van de UNO in verschillende talen. Het niet realiseren van de idealen tenslotte is een aansporing om vastberaden verder te werken. Deze symfonie heeft een bijzonder uigebreide bezetting met naast orkest en koor nog drie solisten en een recitant. Toch blijkt de orkestratie veelal transparant te zijn en bij momenten toont Veerhoff echte pareltjes van orkestratiekunst. De solisten presteren sterk, vooral sopraan Elisabeth Hagedorn en bas Hermann Christian Polster komen goed uit zowel wat betreft hun stemtimbre als hun interpretatie. De recitant Boris Carmeli is bijzonder overtuigend, allicht een ideale uitvoerder voor deze partij.
Het laatste werk 'Peter Noster' is voor koor en orkest. Meer dan in de andere werken komt hier tot uiting dat Veerhoff graag atonale elementen vermengt met tonale drieklanken. Hieruit blijkt dat Veerhoff de muzikale expressie voorop plaatst en niet star vasthoudt aan bepaalde technieken. Wel moet toegevoegd worden dat het rijke kleurenpalet niet in de eerste plaats gericht is op vermenging van timbres maar meer op een naast elkaar plaatsen van timbres in verschillende combinaties. Tot slot blijft er na de beluistering van deze cd een diepe bewondering over voor het koor: 'Chor des Mitteldeutschen Rundfunks'. Dit is een bijzonder groot koor met uitstekende technische mogelijkheden, een mooie homogene klank en een trefzeker muzikaal aanvoelen.
Meer over Carlos H. Veerhoff
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
