"Sweet" voor een zeemzoete stem en "Liberty" voor een vrank en vrij gevoel, de titel van deze plaat is goed gekozen. Met uiterst broze nummers en haar ijle, Keltische zang getuigt deze Ierse jongedame op haar tweede langspeler van wereldklasse. Samen met haar partner Sam Lakeman brengt ze een melancholische dosis folknummers ten beste die teruggrijpen naar de roots van Ierland.
De hooggespannen verwachtingen na een fabuleuze, wijdverspreide debuutplaat en een wereldwijde tournee lijken daarmee wel ingelost te zijn; op zich al een hele prestatie. De ontroerende single 'There Were Roses', over de schokkende strubbelingen in Noord Ierland, werd reeds terecht bekroond als beste nummer in de BBC 2003 Folk Awards. Met hoge stem, piano en strijkers worden steevast erg sfeervolle liedjes gebracht. Accenten met dwarsfluit of oppeppende folkviolen zorgen voor een oertraditioneel gevoel. Qua ingrediënten zit 'Sweet Liberty' dus voor 100% goed. Helaas is af en toe gekozen voor nogal een mager instrumentaal kader om de frêle stem van Cara Dillon bij te treden. Hoewel de zang werkelijk loepzuiver overkomt, klinkt deze cd daarbij soms net iets te hol. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de schijnbaar enkel met piano begeleide ballade 'The Gem of the Roe'. Hoewel de stem van Cara Dillon haarfijn klinkt en daardoor zo broos lijkt dat bijgeluiden niet meer nodig zijn, is ze toch net iets te leeg om op haar eentje overeind te blijven. Dankzij stevige, opbouwende arrangementen die instrumentaal aardig openbreken, wordt een aangename afwisseling ingebouwd waardoor de luisteraar af en toe eens durft adem te halen. Om echt opgewekt te zijn is deze plaat echter te broos en te iets te schriel. Verder zou de begeleiding van strijkers of fluiten nog iets meer uitgesproken mogen worden en minder wat laten aan enkel de piano. Pareltjes als het tot tranen toe dwingende 'Bonny Bonny' dat zo'n krachtige opbouw kent dat het gerust nog een award mocht bij verdienen of het hobbelige 'Broken Bridges', maken echter veel goed.
'Sweet Liberty' is mooi, uitermate sfeervol en bevat singlepotentieel. Toch schijnt in deze cd door dat Cara Dillon meer in haar mars heeft. Het is in elk geval aangenaam afwachten tot wanneer hier gehoor aan wordt gegeven.
Meer over Cara Dillon
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
