Het grote publiek zal wel veel vraagtekens plaatsen bij de band Capsule, die nochtans al meer dan vijf jaar stevig verankerd zit in de Antwerpse scene. Geen wonder ook, want het avant-gardistisch, extravagante combo laat zich muzikaal niet gemakkelijk grijpen. Ook op de derde langspeler ‘Chronisch’ combineert het avontuurlijke bigbandgezelschap een bonte mengelmoes van stijlen en onconventionele klanken die slechts als doelstelling lijkt te hebben: opvallen en mensen aan het lachen brengen.
Voor sommige zaken was Photoshop beter niet uitgevonden. De gelaatscollage op de hoes van ‘Chronisch’ heeft allicht een artistieke betekenis, maar is ronduit afstotend. Toegegeven, het bonte knipsel staat enigszins symbool voor de bizarre, met veel invloeden doordrongen doe-het-zelfmuziek van Capsule. Op de jaren ’50 geïnspireerde pop, a capella Afromuziek, Franstalige etnische grooves en jazzy psychedelica vinden elkaar gedurende dertien tracks.
In vaak erg ritmische en expliciete omgevingen - maar in een fantasierijk, door een narratieve horrorstem ingevuld ‘Universe Polka’ eerder minimaal - grijpt dit septet naar erg vreemde creaties. Dit album is in feite een groot muzikaal cabaret waarin straatmuziek met futuristische studioproducties samensmelten. Het Frans gezongen ‘Strada’ is een spichtig, psychedelisch geheel met spacy zweeftonen en een sensuele basgroove. Het door zware baritonsaxstoten aangedreven ‘Banshee’ blijkt dan weer een heerlijk swingend ballroomlied, inclusief paardenmolenorgel.
Elk nummer heeft een eigen, expliciet karakter dat mooi in het bonte geheel past. Een exotische ritmiek, (soms goed verborgen) blazerpartijen en grillige melodieën zijn talrijk aanwezig, maar zeker geen ‘must’. Een a capella canon met ritmische kreten en tikkende drumsticks (‘Waiting’) of een nummer met hobbelend disco-orgel en stampbeats, vermengd met ezelskreten en Duistalige vrouwelijke vermaningen (‘Ramschlager’), passen helemaal niet in dat kader.
Capsule toont zich uitermate inventief, creatief en avontuurlijk. Geen enkel moment klinkt ‘Chronisch’ geforceerd of irritant. De muziek van dit gezelschap klinkt zelfs eerder eenvoudig, maar tegelijkertijd volledig eigenzinnig. Door tientallen muziekstijlen en ideeën te recycleren tot een eigen, unieke mengelmoes krijgt deze cd een uniek, tijdloos circuskarakter. Het eclectische ‘Chronisch’ werkt op de lachspieren, valt op en laat zich smaken met een stevig glas absint.
