Sinds de dagen van de band Death is death metal niet meer louter bruut geweld. Er kwam ruimte voor subtiele hints, vele lagen in de muziek en er zat muzikaliteit en technisch kunnen achter dat voorheen niet mogelijk werd geacht. Zelfs tekstueel kwam er een verschuiving van horror naar sociaalkritisch geïnspireerde schrijfsels. Capharnaum is een groep jongelingen die zich duidelijk laten inspireren hebben door Death, zowel muzikaal als tekstueel. Het gaat hoegenaamd niet om een fletse kopie, want wat Capharnaum met 'Fractured' laat horen is fris, pakkend en staat netjes op de eigen benen.
Wie even de line-up bekijkt, bemerkt twee relatief bekende namen: Matt Heafy en Jason Suecof, beiden betrokken bij de technische metalcoreband Trivium. Deze laatste wordt door sommigen de Metallica van het nieuwe millennium genoemd. Nochtans tappen de heren hier uit een beduidend ander vaatje. Capharnaum is op en top death metal, geen metalcore. De band laat er trouwens ook geen twijfel over bestaan wat ze spelen, dat geeft opener 'Ingrained' meteen aan. De gitaren klinken loodzwaar maar wisselen vrolijk tussen versnellingen. Het bijna ADHD-achtige drumwerk van Jordan Suecof (broer van) legt ook een link met het latere werk van Death. Het geheel klinkt natuurlijk en ongeforceerd, maar wat er gespeeld wordt is allesbehalve eenvoudig. Capharnaum laat er trouwens geen gras over groeien en jaagt er in een klein half uur de acht nummers door. De zwaar opgepompte schreeuw van Matt Heafy maakt het geheel af. De band heeft voldoende oog voor pakkende 'hooks' en laat de luisteraar ademruimte. Opvallend is trouwens dat de solo's erg heavy metal aandoen. Dat wil zeggen dat ze niet bestaan uit een samenraapsel van hoge uithalen of lukrake noten, maar wel uit doeltreffend geplaatste melodieën die ieder meteen meesleuren in de wilde rondedans. Het geheel vloeit netjes in elkaar over.
Met Capharnaum is een nieuwe superband opgestaan. Dat ligt helemaal niet aan de samenstelling van de band, maar puur aan de kwaliteit die dit combo presenteert. Elk nummer is duidelijk herkenbaar, de ingewikkelde riffs blijven heel makkelijk hangen en 'Fractured' weet een gevoel van macht los te weken. Het grootste minpunt aan 'Fractured' is dan ook dat de plaat zo snel voorbij is. Een handig truukje, want zo blijft een mens hongerig naar meer.
Meer over Capharnaum
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
