In de Birthday Collection pakt het Fantasy jazzlabel deze keer uit met Cannonbal Adderley. Adderley is een van de grote altsaxofonisten van de jaren '60 en '70. Hij heeft een weelderige, uitbundige klank en zijn composities zijn niet elitair, want dat is wel het laatste wat deze brave borst wou zijn. Hij legde zijn nummers en denkwijze zelfs uit aan de luisteraars. Zo begint CD 3 met een introductie van twee minuten waarin hij zijn publiek duidelijk maakt wat hip zijn is. Hipness is not a state of mind, it's a fact of life.
Daarna volgt 'Gemini', een jazzwals die door Adderley wordt omschreven als schizofreen. Deze gespeltenheid zit in de melodie van de altsax. De piano speelt enkele springende akkoorden waar Adderley nu eens een majeurmelodie speelt om dan even in een klaagzang te vallen. Ook wanneer hij soleert, wisselt hij enkele vrolijke stukjes af met enkele noten die brullen van pijn.'Serves me Right' is een ballade waar Adderley een muzikaal duel aangaat met vibrafonist Milt Jackson. Adderley maakt tijdens een erg lyrische en emotionele solo uitstekend gebruik van pauzes om zijn noten meer te laten uitkomen. Invloeden van Charlie Parker zijn te herkennen in de loopjes in de hoogte om dan de melodie neer te leggen met een lage, geaspireerde noot.'Jive Samba' (van broertje Nat Adderley) is een heerlijk zomernummer, waarin Joe Zawinul een verrukkelijk zwoel latinjazzgevoel creëert op piano. Zawinul en drummer Louis Hayes zijn de perfecte tandem. Ze gaan zalig samen in crescendo en decrescendo om zo de bronstige blazers ruimte te geven om te soleren. Yusef Lateef gidst met een wulpse fluitsolo het nummer naar de tropen. 'Inside Straight' zou nu perfect kunnen dienen als crossover tussen jazz, funk en instrumentale hiphop. Lome sax - en trompetsolo's rond twee akkoorden van de elektrische piano zorgen voor een groovy sound. Tel daarbij de percussie en de "scat"solo van Adderley die meer weg heeft van een beatboxend nijlpaard, op en het feest kan beginnen. Ook de afsluitende medley 'Walk Tall/Mercy, Mercy, Mercy' is meer gericht naar het toenmalig poppubliek dat soul en funk wilde horen.
Cannonball Adderley bevond zich op de rand van jazz en populaire muziek. Cd's 1 en 2 van deze 3CD-box behelzen de periode 1957-1961, zijn veel meer gericht op het jazzaspect en omsluiten enkele voorbodes voor het populairdere werk dat CD 3 (1962-1975) bevat. Dit wil natuurlijk zeggen dat voor Adderley de vlotte melodie en zijn publiek erg belangrijk waren. De man was geen vernieuwer, maar wel iemand die zijn tijd perfect aanvoelde en er op inspeelde.
Meer over Cannonball Adderley
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
