Let's Get Out of This Country
Het is een kunst: zo'n kitscherige meidenpop maken dat het net boeiend begint te worden. De vijfkoppige formatie Camera Obscura uit Glasgow weet haar vederlichte indiesongs met zo'n hoog wankele stemmetjes in te vullen dat het eindresultaat suikerzoet klinkt. Het is eerst dan ook even slikken bij de hoge speelgoedfactor van dit schijfje, dat qua layout en kramakkelige productie teruggrijpt naar de plastiekpop van de jaren '60. Gelukkig schuilt er achter die façade een mooie, muzikaal sterke inhoud.
'Let's Get Out of This Country' is een plaat die op het eerste gezicht gerust in Joepie zou kunnen besproken worden. De lichtvoetige tienerstem van Tracyanne Campbell, die ditmaal alle nummers zelf geschreven en ingezongen heeft, gaat er samen met deze tien gladde melodietjes als zoete koek in. Opgepast echter voor het blindstaren op de schijnbaar onschuldige liefdesteksten van de dame. Met een stevige dosis ironie zijn frasen als "I had to whisper, don't cry / so I cried" of "Fed up with girls in pretty dresses / with boys who want to teach them a lesson" niet mis te verstaan. De titel van single en opener 'Lloyd, I'm Ready to be Heartbroken' is dan weer een antwoord (met twintig jaar vertraging) op de bekende Lloyd Cole-singel 'Are You Ready to be Heartbroken?'. Dit plaatje heeft dus wel degelijk diepgang en dat is ook muzikaal mooi uitgewerkt. Eenvoudige indieliedjes zijn op een spitsvondige manier opgesmukt met strijkers en blazers, en subtiel verweven tot heuse, opbouwende composities. De instrumentale link met stadsgenoten Belle & Sebastian is zo snel gelegd. Een kerkorgel opent de plaat, weemoedige violen duiken in elk nummer op en 'Come Back Margaret' wordt zelfs met handengeklap opgesmukt. Gelukkig leidt dit nergens tot overtolligheid. Een gezapig walsritme doet 'The False Contender' goed en zelfs een ballade als 'Country Mile', die met slidegitaar en strijkers de meligheid heel sterk ten top drijft, blijft mooi rechtstaan in de sixtiessfeer van dit schijfje. Een jeugdig, haast puberaal enthousiasme -dat benadrukt wordt wanneer een kinderkoor meermaals "I need all the friends i can get" zingt- siert Camera Obscura en geeft de cd een grote overtuigingskracht. Wanneer tenslotte afsluiter 'Dazzle Dazzle Rose' met een wondermooie, ontroerende trompetmelodie aangesterkt wordt, is alle twijfel van de baan gevaagd: 'Let's Get Out of This Country' is geen slijmerig teenagerplaatje. Het is wel een wondermooie afspiegeling van de jeugdige naïviteit.
Wie zoekt naar eens iets anders zonder in al te complexe muziek te willen graven, sta even bij dit schijfje stil! Wie het naïeve kindermasker van 'Let's Get Out of This Country' kan doorzien, zal bij elke nieuwe luisterbeurt de plaat in kracht en pracht horen groeien.
Meer over Camera Obscura
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
