Vergeet de slaperige Mexicaan onder zijn cactus. Het régent in Arizona, de thuisplaats van Calexico. De woestijndroge mariachi-waanzin met haar zwoele blazers en strijkers die Calexico kenmerkte, is ver te zoeken op 'Garden Ruin'. Een verrassing, jubelt de pers. Eén die af en toe overmatig speeksel opwekt. Calexico's laatste is een degelijke maar vaak iets te kleffe popplaat.
"Een band moet blijven veranderen en bewegen of hij wordt saai en gaat uit elkaar," legt John Convertino uit. Samen met Joey Burns bleef hij aan de basis staan, maar de internationale band waarmee ze toerden mocht deze keer mee de studio in. Burns concentreerde zich meer op de zang, verving de blazers en strijkers door achtergrondzang en liet geen instrumentale nummers meer toe. Denk aan Crowded House. Dromerige popmelodietjes, hoge en gevoelige zangstemmen en een veelkleurige productie. Een streepje rockgitaar, wat speciale percussie en instrumenten en heel veel vrolijke majeurakkoorden.
Toegegeven, Calexico weet de juiste snaren wel te raken en het plaatje blijft hangen. Al zal het even duren voor een Calexicofan van het eerste uur dat kan toegeven. De trompetjes klinken poppy in plaats van western, en het minimalisme heeft plaats gemaakt voor klokkenspel en synthesizer fluit in 1 nummer ('Panic Open String'). Een oudere ballade in 6/8, 'Deep down', werd vereenvoudigd tot een rocknummer in de meer conventionele vierkwartsmaat.
Naarmate het album vordert, stijgt de gewenning en de kwaliteit. Halverwege de cd grijpt Calexico nog even terug naar dat Mexicaans-Amerikaanse verleden met het ingetogen 'Roka', waarop Amparanoia meezingt in het Spaans. 'Lucky Dime', vervolgens, is van zo'n hoog Crowded House-gehalte dat de luisteraar moeite moet doen om niet mee te wiegen. Voor de parel van de plaat, 'Nom de Plume', liet Burns zijn tekst in het Frans vertalen. Fluisterend leidt hij een repetitieve gitaarlijn in mineur naar een prachtig refrein in samenzang. De groove van het uiterst minimalistische nummer met banjo, bas en een basiskit drums, springt meters boven de andere uit. Dat is volgens Burns te danken aan producer JD Foster. Een herinnering aan een groots verleden of een verwijzing naar een nog grotere toekomst?
Meer over Calexico
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
