Uit ex-leden van Triptych en El Fuse ontstond in 2003 Cabrón, toen nog een powertrio bestaande uit Alejandro Garrido (zang/gitaar) en de broers Erwin (bas, top hat) en Jo Reynders (drums). In 2005 zag een eerste split-ep met Los Natas het daglicht, met als gevolg meer en grotere concerten; hierdoor kwam ook Pé, de jongste telg uit het Reyndersgeslacht, Cabróns gelederen vervoegen in de rol van gitarist en tweede zanger. Op de vooravond van 2007 wordt nu dit zelfgetitelde debuutalbum uitgebracht, een onweerstaanbare verzameling van 9 doorgewinterde songs die de band meteen boekstaaft als een van de meest avontuurlijke en volwassen Belgische rockoutfits.
Cabróns doorgaans ijzersterke live-performances worden hier zonder probleem naar de geluidsdrager vertaald: producer Patrick Delabie weet de stoomwals zo au naturel in te blikken dat het album eerder de indruk geeft een uitstekende concertopname te zijn. Het samenspel is zoals steeds indrukwekkend en de band swingt zich argeloos doorheen de nummers. Opener 'Your Lessons Learned' lost dadelijk alle verwachtingen in en doet denken aan de eerste, zelfgetitelde plaat van Queens of the Stone Age, toen een jonge (juist uit Kyuss vertrokken) Josh Homme nog gretig zijn genie aan de wereld wilde bewijzen. Drummer Reynders leidt vervolgens 'Cabrón' in; door hier een Deep Purple-lick met daar een Black Sabbath-riff te versmelten en er dan nog een brok Channel Zero in de mix te gooien, slaagt de groep erin een eigen atoomwapen-sound te creëren die de som van zijn delen wegblaast. 'My Obscurity' is meer songgericht, waardoor driesterren-frontman Garrido's indrukwekkende stem meer op de voorgrond komt. Hoewel de zanger duidelijk over een zoetgevooisde keel beschikt, lijkt het op sommige momenten alsof hij er net niet helemaal voor gaat, waar juist die éne take meer misschien een nog beter resultaat had geboden.
Het donkere 'Empty Room' is opnieuw een hoogtepunt: feilloos opgebouwd ontaarden de motorisch aangedreven strofes in een knallende, woedende finale. 'Burden' rockt zich vrolijk te pletter tegen de stalen ruggegraat van Erwin Reynders, een bassist die qua rock n' roll-gehalte (en gezichtshaar) niet moet onderdoen voor Lemmy Motörhead. Break-up song 'Backlash' schiet zijn doel een beetje voorbij met een opeenstapeling van ritmevariaties, terwijl het sterk melodische 'Couldn't Quit Smoking' dan weer rechttoe rechtaan op de luisteraar wordt afgevuurd. In het hoekige 'Effective Beast' kan de band kan demonstreren hoe strak ze wel zijn in de onvoorspelbare opeenvolging van delen, die als vanzelfsprekend uitmonden in een explosief slotstuk. De instrumentale afsluiter 'Parascending' ontpopt zich vanuit een monotone drum/basriff, ingekleurd door spacey delay-effecten, tot een episch gitaarduel – een track die meteen laat horen waarom Cabrón ook live een absolute must is.
Deze heren mogen dan uit de eigen Vlaamse klei getrokken zijn, ze hebben in niets onder te doen voor hun internationale collega's. Hun 'Cabrón' is het debuut van een groep die nu al niets meer te bewijzen heeft: het enige wat de groep nog moet doen om fans te winnen is blijven optreden en platen maken.
Meer over Cabrón
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
