Wat moet er nu gedacht worden van bands die decennia lang hun ding doen en maar blijven teren op het succes uit het verleden? Mogen bejaarden als The Stones pretenderen na al die tijd nog steeds te 'rocken' of Buzzcocks nog steeds de uitstraling van 'oerpunkers' uitbuiten? Veel kans dat vechtpartijen voor een bak bier in de backstage plaats hebben gemaakt voor netjes aanschuiven aan de espresso machine. Ondanks een allicht groter aantal tegen- dan voorstanders, doen deze cockneys uit Manchester op '30' toch hun uiterste best de 'spirit' nog levendig te houden. Zelfs met dertig kaarsjes op de verjaardagstaart klinkt dit in The Forum geregistreerde livedocument nog heerlijk authentiek en energiek.
Wie een eerste-generatie-punker is of was, kent Buzzcocks. Als succesvolle leeftijdsgenoten van The Jam, The Damned of zelfs Sex Pistols mag dit 'working class' kwartet pretenderen aan de wieg van de Britse punk te staan. De muziek op deze liveplaat ademt dan ook nog steeds een oude rock'n'roll en doe-het-zelf-mentaliteit uit. Strakke songs in gescheurde jeans, jankende gitaren, samengezongen refreinen en de maatschappijkritische, enigszins afgeschuurde zanglijnen van Pete Shelley zijn klassiekers die er nu eenmaal bij horen. Het is dan ook overduidelijk dat heerlijke rommelsongs als 'Reconciliation' of 'Running Free' met hun snel refrein en "ooh ooh" achtergrondstemmen de weg hebben geplaveid voor honderden punkrockbandjes. Ook niet echt verwonderlijk is het gegeven dat deze liveplaat er op een dik uur tijd bijna dertig liedjes doorjaagt, waardoor de energiefactor hoog blijft, maar songmatige willekeur en vocale makheid ook toenemen. Een heerlijk lange, psychedelische instrumental in 'Moving Away from the Pulse Beat' blijkt noodzakelijk om de sleur te doorbreken. Mag er luidop gezegd worden dat Shelley een nummer als 'You Say You Don't Love Me' halverwege de set helemaal niet meer aan kan of dat 'Get No Reply' wel erg veel begint weg te hebben van kattegejank? Gelukkig kan in dit geval de allesbedekkende mantel der liefde 'dit is punk' aangewend worden.
Zoals verwacht is '30' voorzien van een heerlijk slechte opnamekwaliteit – zoals het hoort – en Buzzcocks klinken hier zo punk als punk hoort te zijn. Natuurlijk zit geen kat te wachten op de zoveelste liveplaat van deze oude van dagen. Dit is misschien een brokje pure geschiedenis, maar nu mag de stekker er wel uit.
Meer over Buzzcocks
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
