Butcher Babies is een nieuwe metalband uit Los Angeles die geregeld opduikt omdat beide frontdames zich nogal apart aankleden op het podium. Vooral de tape over de borsten is wat dat betreft een doorn in het oog van puriteins Amerika. Europeanen zijn echter wel wat meer gewoon waardoor deze band zich toch zal moeten bewijzen op vlak van muziek en hoewel de groep duidelijk nog aan het zoeken is naar een echte identiteit, levert 'Goliath' een gevoel van agressie dat behoorlijk goed werkt.
Het is niet zo makkelijk om direct een inspiratiebron te ontdekken voor Butcher Babies. De muziek is door de band genomen hard en simpel, met vrij doorsnee maatsoorten en zelfs relatief eenvoudige gitaarpartijen die het eerder van het loeiharde principe moeten hebben dan van enige subtiliteit. Op sommige momenten probeert de groep een soort groove uit, maar dat ligt de band niet altijd even goed. De meer ritmisch afwijkende songs (het valt nogal lastig om djent te zeggen, want daar is het niet technisch genoeg voor) zijn echter de betere. In dat opzicht leunt Butcher Babies wat aan bij Otep of het Franse Eths, maar dan – alweer – zonder de persoonlijke insteek die beide andere groepen meer laat opvallen.
De groep maakt gebruik van de vocale talenten van twee dames, de ene blond en de ander donker, maar aan het eind van de rit zal eenieder veel moeite moeten doen om te ontcijferen wie van beiden nu aan de beurt is, want zowel hun overslaande schreeuwstemmen als lieflijke en melodieuze cleane zang lijken verdraaid hard op elkaar. Dat hysterisch zingen/schreeuwen is allicht nogal eenzijdig, maar uiteindelijk draait het wel in het voordeel van de groep.
Het lijkt er dan ook op als zou Butcher Babies een behoorlijk gezichtsloze act zijn, maar toch is er iets aan 'Goliath' dat werkt. Ja, de songs zijn eenvoudig en ja, de zang is vrij generisch, maar toch beukt de schijf een heel eind weg. De kracht van dit album zit hem namelijk in de weinig ontziende agressie die tentoon wordt gespreid en daardoor winnen de dames en heren aan overtuiging. Bijna alsof ze wisten dat ze loei- en loeihard uit de hoek moesten komen om impact te hebben.
Muziek om als een bezetene mee te gaan fitnessen? Songs om alles en iedereen kapot te slaan van opgekropte frustratie? Dan is 'Goliath' het ideale middel! De groep moet nog een beetje meer zijn eigen plaats vinden, maar tot het zover is, krijgt de gemeenschap er een schijfje bij dat beukt en knalt.
