Toetsenist Bugge Wesseltoft is met de NCOJ niet aan zijn proefstuk toe. Sinds 10 jaar is deze creatieve Noor bezig met zijn nu jazz project dat improvisatie koppelt aan house- en techno beats. Het recept is eenvoudig. De band bestaat uit een bassist, drummer, toetsenist, percussionist en een dj. De ene helft van de band verzorgt de elektronische onderlaag (beats, elektronische geluiden) en de andere helft improviseert er lustig op los. Met wat goede wil een modern jazz concept.
Als deze energieke bende op een podium staat, gaat het publiek al wel eens uit de bol. Daarom brengen ze deze live opname, waaraan verder niet gesleuteld is in de studio. Hoewel de optredens van deze band echt wel te smaken zijn en ze de benen in beweging zetten, komt het op cd toch allemaal niet zo vlot over. Vaak zijn de nummers te lang en zijn de inleidende en/of uitleidende stukken te langdradig, te gekunsteld en meestal varieert de muziek simpelweg niet genoeg om echt jazz te kunnen zijn. Zo is het eerste nummer een stuk van elf minuten. Een inleidende solo op Fender Rhodes piano krijgt het gezelschap van een house beat. De bassist vindt een aardige groove en jamt wat mee op de house beat. De percussionist zorgt voor een wat opzwepend gevoel en ondertussen draait Bugge Wesseltoft er met zijn vloot keyboards wat soundscapes tussen. Niets wereldschokkends. Andere stukken kennen steeds dezelfde structuur. Een solist leidt het nummer in, er komt een beat bij en het ensemble zoekt naar de gepaste geluiden om het partijtje wat te kruiden. De ene keer gebruikt de NCOJ een house beat, de andere keer een broken beat en op het nummer "Feel Good" kiezen ze dan weer resoluut voor een lounge-achtig gevoel. Wat zeker nog vermeld moet worden, is het gastoptreden van John Scofield. Een 20 minuten durend stuk met een futuristische beat wordt extra gekleurd door zuinige grooves van deze gitaarvirtuoos. Merkbaar loopt het hier niet zo vlot als bij Scofield's eigen jamband Überjam. De sound is hier dan ook niet zo vettig, eerder Scandinavisch koel en clean.
Voor de jazzliefhebber is dit een wat kleurloos album en deze zal zich ook terecht afvragen waarom juist dit zou moeten doorgaan voor nieuwe jazz. Laten we aannemen dat de noemer erg breed is.
Meer over Bugge Wesseltoft
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
