Eclectisch, hyperactief, iconoclastisch, experimenteel, dissonant, eigenwijs: allerlei beschrijvingen die het grote commerciële succes van een artiest lelijk in de weg kunnen staan. Maar het zijn wel allemaal correcte beschrijvingen voor "Odds and Unevens", het jongste album van Brown vs Brown. Het Amsterdamse kwartet combineert naar eigen zeggen een haat-liefdeverhouding voor jazz met een punk-ingesteldheid. Aan die cocktail kunnen gerust een stevige portie funk en een aantal metal-elementen toegevoegd worden. Niet het soort album dat zich als sfeervolle achtergrondmuziek bij een gezellig diner laat gebruiken dus.
Het eerste nummer, "Whirlpool", begint met een salvo staccatonoten van alle instrumenten samen, waarbij enkel de perfecte synchronisatie verraadt dat er een vooraf vastgelegd ritme aan te pas komt. Daarna doet de saxofoon een paar maten eigenwijs, en begint het verhaal opnieuw. Melodieën zijn er tot dusver niet aan te pas gekomen, en die zijn ook verder in het nummer (en het album) nauwelijks te horen. Brown vs Brown lijkt zich meer te concentreren op schijnbaar willekeurig geritmeerde stoten lawaai, die elk op zich een korte harmonische combinatie van de afzonderlijke instrumenten vormen. Toch komen er ook kalmere passages op het album voor, zoals in 'The Adventures of Billy Spontana', waarin de groep meer lijkt te zoeken naar interessante klanken dan naar melodie. Elders, zoals bijvoorbeeld in 'For Jason, Mark, and Joe', wordt er dan weer geduelleerd tussen banjo, bas en sax, waarbij de afzonderlijk weinig spectaculaire muzikale ideeën samen worden verweven tot een duizelingwekkend mooie chaos. De ideeën zijn allemaal heel goed, dat zal onderhand wel duidelijk zijn. Daarnaast wordt ook met veel vakmanschap een donkere, dreigende, haast maniakale sfeer opgebouwd. De nummers worden echter vaak te lang gerokken om die ideeën interessant te houden en hoewel de muziek zeker niet als auditief behang kan fungeren, wordt écht aandachtig luisteren ook nergens voldoende beloond.
De combinatie van jazz en punkelementen is, zeker gezien vanuit de mainstreammuziek, maar ook vanuit de afzonderlijke jazz- en punkmilieus, nog steeds een onconventioneel idee. Dat neemt echter niet weg dat het toch al vaker is gedaan: onder meer Acoustic Ladyland, Omar Rodriguez en, verder in het verleden, King Crimson hebben reeds vergelijkbare klanken op plaat gezet. Brown vs Brown voegt aan deze traditie weinig nieuws toe. "Odds and Unevens" is een goed album in het genre, maar geen klassieker.
Meer over Brown vs Brown
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
